Hoge verwachtingen, lage verwachtingen voor Rio + 20 - CIDSE

Hoge verwachtingen, lage verwachtingen voor Rio + 20

In 1992 vroeg een 13-jarig meisje aan wereldleiders op de Aardetop van Rio de Janeiro om te stoppen met het breken van de planeet, als ze het niet konden repareren. Twintig jaar later komen leiders opnieuw bijeen in Rio om maatregelen te bespreken om onze wereld duurzamer te maken, maar helaas is er ondertussen te veel gebroken en te weinig opgelost.

We hebben schuwe pogingen van politici gezien om dingen te herstellen, om wereldwijde uitdagingen zoals armoede en klimaatverandering samen aan te pakken. Maar onze koolstofgedreven wereldeconomie is ondertussen verder gegaan, waardoor het materiële welzijn voor sommigen is toegenomen, maar ook economische, ecologische en sociale ongelijkheden worden aangewakkerd. Klimaatverandering, die grote uitdagingen vormt voor enkele van de armste gemeenschappen ter wereld die steeds extremer weer ervaren, is een duidelijk voorbeeld. De exploitatie van natuurlijke hulpbronnen, waardoor de bevolking van enkele van de meest hulpbronnenrijke landen ter wereld vuilarm is, is een andere.

Onze delegatie van leiders van kerkelijke en maatschappelijke organisaties in Rio + 20 heeft een duidelijke boodschap. We moeten ervoor zorgen dat alle mensen een leven kunnen leiden in waardigheid en in harmonie met de schepping. Dit vereist fundamentele veranderingen in ons economisch model met zijn verering voor groei en winst. Laten we ons in plaats daarvan richten op het algemeen belang, met bijzondere aandacht voor de behoeften van de armsten en meest kwetsbaren.

Wereldleiders moeten een nieuwe weg inslaan naar een duurzame, rechtvaardige en humane samenleving. Dit omvat veel meer dan de clichéafbeeldingen van zonnepanelen, windmolens en hulpmiddelen voor energie-efficiëntie, die overal in de aanloop naar Rio + 20 plaatsvonden.

Duurzame ontwikkeling gaat bijvoorbeeld ook over gezond zakendoen en financiën. Maar al te vaak respecteren bedrijven de mensenrechten van lokale gemeenschappen in de gebieden waar ze actief zijn, met name in de sector van de winningsindustrieën. De financiële sector zou veel meer kunnen doen ten behoeve van de mens en de planeet, bijvoorbeeld door bij te dragen aan mondiale ontwikkelingsuitdagingen door een kleine belasting op financiële transacties. Toegang tot waardig werk en gelijke rechten voor vrouwen en mannen maken ook deel uit van een duurzamere wereld.

Rio + 20 moet echte oplossingen bespreken, niet alleen tweaks die ons in staat zullen stellen om niet-duurzame consumptie en productie voort te zetten. We moeten afstand nemen van het materialisme en meer investeren in authentieke menselijke ontwikkeling en welzijn in de gemeenschap. Dit betekent ook dat we niet alleen de groei van het bruto binnenlands product (bbp) moeten meten, maar ook moeten meten wat belangrijk is; zoals vermindering van armoede en ongelijkheid, kwaliteit van milieu en sociale structuur, bijvoorbeeld.

Als katholieke ontwikkelingsinstanties vragen we wereldleiders om dingen op te lossen, maar we zijn ook klaar om ons steentje bij te dragen. Rio + 20 is zelfs meer dan een catwalk voor ministers en hoge ambtenaren. De 'Cupula dos Povos' (Peoples 'Summit) brengt maatschappelijke organisaties en sociale bewegingen van over de hele wereld samen om alternatieve oplossingen te bespreken. Het is bemoedigend om naar de kleurrijke coalities van organisaties te kijken die elkaars denken willen uitdagen en met gewaagde oplossingen komen. Onderhandelingslanden moeten zich aangemoedigd voelen om het goede voorbeeld te volgen en gemeenschappelijk belang boven nationaal belang te stellen.

De wereld kijkt deze week naar Rio + 20, maar in Rio zijn de meeste waarnemers sceptisch over een ambitieus resultaat. Multilaterale onderhandelingen zijn een woord voor woord strijd en ontwikkelde en ontwikkelingslanden zien geen enkele cruciale kwestie op de agenda. Ontwikkelingslanden die net van economische ontwikkeling zijn gaan genieten, zijn bijvoorbeeld terughoudend in het ondersteunen van maatregelen die hun groeipercentages zouden belemmeren en kijken naar de grootste emittenten ter wereld om hun inspanningen te leiden. Ze moeten allemaal onze gemeenschappelijke toekomst tot de belangrijkste prioriteit maken, maar hoewel iedereen zijn steentje moet bijdragen, zijn het de sterkste schouders die de zwaarste last moeten dragen.

Rio + 20 begint met hoge verwachtingen en lage verwachtingen, die hopelijk worden overtroffen.

Door Roeland Scholtalbers, CIDSE Media and Communication Officer, uit Rio de Janeiro

Meer over CIDSE op Rio + 20? www.cidse.org/rioplus20

Deel deze inhoud op sociale media