Indonesië: "Inheemse volkeren lijden onder de palmolieboom" - CIDSE

Indonesië: "Inheemse bevolking lijdt onder palmolieboom"

Indonesië produceert wereldwijd 44% palmolie. Rahmawati Retno Winarni van SAWIT Watch verklaart de negatieve gevolgen van de palmolieboom in haar land.

CIDSE-partner Rahmawati Retno Winarni van Sawit Watch (Sawit betekent palm) zal in Brussel zijn voor een panel over biobrandstoffen op de Europese ontwikkelingsdagen op oktober 17th.

Welke impact heeft de productie van palmolie op Indonesiërs?

Geïndustrialiseerde palmolieproductie leidt tot aantasting van de bodem en waterverontreiniging. Bovendien komt het klimaateffect: wanneer veenland wordt vrijgemaakt voor nieuwe plantages, ontsnappen enorme hoeveelheden CO2. Maar de regering zet zich in voor de economische groei van de palmolie-industrie. De politici geloven in het druppeleffect, in het feit dat rijkdom doordringt van de top tot de armste lagen van de samenleving, zodat iedereen profiteert van economische groei.

De bedoelingen van het regeringsplan - "Welvaart voor iedereen" - zijn goed. Maar werkt het in de praktijk?

Nee. Vooral de inheemse bevolking lijdt aan de palmolieboom. Velen verliezen hun land en levensonderhoud, hun gezondheid en hun cultuur bedreigd door de olieplantages. En wie ertegen vecht, wordt gecriminaliseerd. We zijn getuige van geweld, verdrijvingen, moord. Desondanks promoot de overheid de palmolie-industrie. Ten eerste passen ze bij passende wet- en regelgeving. Ten tweede is hun steun zeer concreet.

Wat betekent dat?

Soms schenkt de overheid 'land zonder mensen' aan bedrijven. Dit land wordt echter te vaak bewoond door inheemse volkeren. Het kadastrale systeem in Indonesië is ondermaats. Het is bijzonder moeilijk voor inheemse volkeren om de eigendom van hun land te bewijzen. Soms helpen regeringsfunctionarissen de inheemse bevolking onder druk te zetten. Laat me je een voorbeeld geven: Toen ik met mijn werk bij Sawit Watch begon, bezocht ik een dorp in het hart van Borneo's Dayak Ibun - omringd door plantages. Toen we na tien uur reizen over modderige wegen in het dorp aankwamen, ontving de inheemse bevolking me met een traditionele ceremonie. De Dayak zijn erg gastvrij. En de machtigen maken daar gebruik van. De palmolieplantage moest groeien en daarom hadden de bedrijven de extra ruimte nodig. Om druk uit te oefenen, vloog op een avond een lokale politicus met een delegatie van het bedrijf per helikopter naar het dorp. Dus hij gaf aan dat het belangrijke mensen waren die het land wilden - en de Dayak tekende.

Hoe verdienen de mensen die hun land hebben verkocht hun brood met de opbrengst van het verkochte land?

Vaak krijgen ze geen geld voor hun land. Ze ruilen hun land tegen palmbomen.

Stel dat een inheemse persoon 7,5 hectare land heeft. Dan biedt een investeerder de volgende deal aan; voor 4 hectare land en een som geld wordt de persoon palmbomen om op de resterende 2,5 hectare te laten groeien. Hij of zij hoeft de bomen niet meteen te betalen, maar kan het verdisconteren met palmolie-inkomsten. Daarna zijn de palmbomen van hem / haar, tenminste in theorie. In de praktijk ken ik veel gevallen waarin mensen minder land krijgen dan afgesproken, minder bomen per hectare, of zelfs hun land niet meer konden houden nadat ze hun schuld hadden afbetaald. Daarnaast hebben oliepalmen veel water en kunstmest nodig en duurt het wel vier jaar om een ​​eerste oogst binnen te halen. Inheemse volken en kleine boeren hebben niet de besparingen om de tijd tot de eerste oogst te dekken. En zelfs als ze oogsten, moeten ze het fruit verkopen aan molens die tot de grote bedrijven behoren. Omdat het fruit na de oogst snel verwerkt moet worden, hebben ze weinig onderhandelingspositie in termen van prijzen.

Waarom nemen autochtone mensen dergelijke transacties aan?
Rahmawati Retno Winarni
Omdat ze een heel ander begrip hebben van privébezit. Het land is gemeenschappelijk land. In hun begrip lenen ze het alleen. Vaak hebben ze simpelweg niet voldoende kennis om de situatie nauwkeurig te beoordelen.

Sawit Watch verdedigt de rechten van inheemse volkeren en kleine boeren. Hoe werkt uw organisatie?

We informeren mensen over wat er in de bossen van Indonesië gebeurt. De samenleving moet op de hoogte zijn van de omstandigheden op de plantages. Ook informeren we kleine boeren, inheemse volkeren en plantagearbeiders over hun rechten, over de economie en goede landbouwpraktijken, zodat ze onafhankelijk kunnen blijven. Door middel van belangenbehartiging proberen we de verspreiding van palmolieplantages te voorkomen. En waar er al plantages zijn, moeten de rechten van bewoners worden gerespecteerd. Inheemse volkeren moeten toegang hebben tot politieke processen. De regering moet erkennen dat deze mensen bestaan.

Palmolie wordt gebruikt in veel producten, in ijs, yoghurt, chocolade, cosmetica en biobrandstof natuurlijk. Wat kunnen consumenten doen om uw werk te ondersteunen?

Je kunt palmolieproducten niet vermijden. Het is daarom belangrijk om te weten hoe de palmolie wordt geproduceerd. Consumenten moeten van producenten eisen dat ze duurzame producten maken die niet zijn gebaseerd op mensenrechtenschendingen.

Dit is een Engelse vertaling van een 2012-interview met maart Rahmawati Retno Winarni door Petra Kilian van CIDSE lidorganisatie Misereor.


Meer over CIDSE op de 2012 European Development Days via www.cidse.org

Korte bios van Rahmawati Retno Winarni (Sawit-horloge)

Deel deze inhoud op sociale media