Het recht op voedsel stond centraal in een debat over de toekomst van de millenniumontwikkelingsdoelstellingen vanuit een voedselzekerheidsperspectief, gehouden door CIDSE, Caritas Europa, Caritas international Belgium en CYNDEP, tijdens de European Development Days - Europa's belangrijkste forum over internationale zaken en ontwikkelingssamenwerking - vorige week in Brussel.
Vandaag hebben 870 miljoen mensen wereldwijd last van honger. De evolutie van hongerstatistieken toont aan dat de hongersituatie vandaag slechter is dan in 1996. Op een moment waarop de toekomst van de Millennium Development Goals (MDG) wordt besproken, was dit debat bedoeld om na te denken over het belang van voedselzekerheid en het recht op voedsel als kernelementen die moeten worden aangepakt bij de onderhandelingen over het volgende ontwikkelingskader.
Olivier de Schutter, de speciale VN-rapporteur voor het recht op voedsel, gemarkeerd in de zijne videoboodschap dat de belangrijkste bijdrage die het Recht op Voedsel kan leveren aan de strijd tegen voedselonzekerheid en in het post 2015 ontwikkelingskader. 'Het bestaan van de Recht op voedsel middel dat belooft dat regeringen hebben gemaakt om te evolueren naar duurzame ontwikkeling en armoedebestrijding beloftes die moeten worden nagekomen '.
Vader Oreste Incimatata, Secretaris-generaal van Caritas Rwanda, benadrukte het belang van het recht op voedsel als een bestuursinstrument dat is voorstander van participatie van de direct getroffen personen. Voor pater Oreste is participatie het belangrijkste element van een waar partnerschap Bij de uitvoering van projecten en strategieën wordt rekening gehouden met lokale behoeften en oplossingen ”. Pater Oreste benadrukte het belang van de maatschappelijke organisaties en de nationale parlementen als garant voor de verplichtingen van de staten, waaronder het recht op voedsel.
'Verhoogde voedselopbrengsten hoeven niet noodzakelijkerwijs een vermindering van de honger te betekenen; ze betekenen gewoon meer voedsel. Wie toegang krijgt tot dat voedsel is een ander probleem ' zegt Justin Kilcullen, Directeur van Trocaire. Uit zijn ervaring op het veld, Mr Kilcullen behoudt het belang van een duidelijke landwet op basis van mensenrechten. Inderdaad, het recht op voedsel kan niet bestaan zonder het recht om te landen of het recht op toegang tot natuurlijke hulpbronnen. Bovendien is het hebben van een wet niet voldoende, de rechtsstaat en de politieke wil om de wetten uit te voeren zijn essentieel. Een ander belangrijk punt is samenhang: ander beleid mag het ontwikkelingsbeleid niet ondermijnen.
Ute Hausmann, Uitvoerend directeur van FIAN Duitsland, onderstreept het belang van verantwoordingsmechanismen voor overheden om te voldoen aan hun mensenrechtenverplichtingen. indicatoren moet tonen an verbetering van het voedingsniveau en de toegang tot productieve middelen zoals land of water van degenen die ondervoed zijn. Initiatieven zoals de New Alliance for Food Security and Nutrition investeringen in de landbouw bevorderen zonder de impact op het recht op voedsel te monitoren en moet worden onderworpen aan herziening door de Commissie voor Wereldvoedselbeveiliging (CFS). Overheden moeten hun rapportageverplichtingen onder de internationale mensenrechtenwetgeving serieus nemen en mensenrechtenverplichtingen moeten een integraal onderdeel van de post-2015 ontwikkelingsagenda zijn.
Jean-Pierre Halkin, Hoofd van de eenheid Plattelandsontwikkeling, voedselzekerheid en voeding van het directoraat-generaal Ontwikkeling en samenwerking, pakt de complexiteit van voedselonzekerheid aan door dat te stellen 'eerdere reacties waren vaak gebaseerd op de verkeerde veronderstelling dat economische groei alleen voldoende zal zijn om voedselonzekerheid en ondervoeding uit te roeien'. Dit is onjuist gebleken en de internationale gemeenschap moet er anders uitzien, 'we moeten hard werken aan de grondoorzaken van voedselonzekerheid en niet alleen aan de gevolgen '. Sinds 2008 heeft de EU verschillende initiatieven genomen om voedselonzekerheid aan te pakken (zoals de voedselfaciliteit) die een positief effect hebben gehad, maar de heer Halkin is van mening dat er meer kan worden gedaan om de onderliggende oorzaken aan te pakken en de veerkracht van de meesten te vergroten. kwetsbaar. Met betrekking tot Beleidscoherentie voor ontwikkeling, Mr. Halkin beschouwt de situatie is verbeterd vergeleken met tien jaar geleden; er zijn minder tegenstrijdigheden tussen het EU-beleid. Mr. Halkin ook verwelkomde het nieuwe FAO-EU-partnerschap, waarbij een meer evenwichtige samenwerking tot stand is gebracht bij het werken aan een gedeelde visie ter ondersteuning van de wereldwijde voedselzekerheid. EU-steun aan FAO omvat versterking van het CVS en de Civil Society Mechanisms (CSM) en de implementatie van de vrijwillige richtlijnen inzake landbezit in partnerlanden.
Juan Carlos Garcia Cebolla, leider van het Right to Food-team van de FAO, beschouwt 'Armoede en honger zijn politieke problemen, geen technische problemen. Volgens Mr. Garcia, de Human Rights Based Approach (HRBA) is het ondersteunende element die het gebrek aan politieke consensus kan overtreffen door concrete technische en juridische oplossingen voor te stellen.Politieke wil en politieke coördinatie op nationaal niveau om de rol van het CVS te versterken. Het akkoord bij CFS is een stap voorwaarts, er is een politiek akkoord bereikt, maar een technische aanpak is niet voldoende, we moeten deze overeenkomst omzetten in concreet beleid en een budget toewijzen.
Tot slot, zoals de heer De Schutter in zijn inleidende video zei:het recht op voedsel vandaag is veel meer dan een symbool, veel meer dan alleen een wettelijke verplichting, het is een operationeel hulpmiddel dat ons werk aan de ontwikkeling van duurzaamheid en tegen armoede en voedselonzekerheid aanzienlijk kan verbeteren”. Zo roepen de organisatoren van evenementen - Caritas Europa, Caritas International Belgium, CIDSE en CYINDEP - de Europese Unie als geheel op, inclusief de Europese Commissie en de EU-lidstaten, om actie te ondernemen op deze drie fronten:
- Het recht op voedsel moet op betekenisvolle wijze worden uitgevoerd, met nadruk met name deelname van het meest kwetsbare groepen, inclusief verantwoordingsmechanismen op lokaal, nationaal en internationaal niveau. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het opstellen van het EU-standpunt ten aanzien van het post 2015-ontwikkelingskader.
- Honger is een politiek probleem, geen technisch probleem, politieke wil is cruciaal om verschillende initiatieven te implementeren en te verzekeren. De implementatieplan van het EU-kader voor voedselzekerheid zal een handig hulpmiddel zijn.
- Beleidscoherentie voor ontwikkeling is cruciaal om het recht op voedsel, op land en op natuurlijke hulpbronnen te waarborgen. De EU moet blijk geven van een grotere inzet om van PCD een kernelement van hun positie te maken bij het onderhandelen over het toekomstige 2015-kader.
Lees de beleidsverklaring van CIDSE, Caritas Europa, Caritas International Belgium en CYNDEP ... (PDF)
Contact:
Gisele Henriques (over recht op voedsel)
Jean Saldanha (op post-2015 ontwikkelingskader)