Het recht op voedsel: een hoeksteen van klimaatrechtvaardigheid - CIDSE

Het recht op voedsel: een hoeksteen van klimaatrechtvaardigheid

Op de dag van de mensenrechten herinnert CIDSE wereldleiders eraan waarom het recht op voedsel en klimaatrechtvaardigheid hand in hand gaan op weg naar duurzame ontwikkeling

Met de recente VN COP18 Klimaatoverleg bij gebrek aan ambitieuzere klimaatactie, is het stokje nu teruggegeven aan de bredere wereldgemeenschap om te proberen wat vertrouwen in de mogelijkheid van een veiliger en rechtvaardiger wereld te redden. 

De onlosmakelijke link tussen klimaatverandering en voedselzekerheid, gezien vanuit het perspectief van de mensenrechten, biedt een gelegenheid om deze kloof te dichten en dient als een wake-up call voor beleidsmakers van de vele en met elkaar verweven systematische mislukkingen die zowel klimaatverandering als voedselproductie beïnvloeden bij een steeds stijgende en alarmerende snelheid. 

Door de klimaatverandering veroorzaakte droogte, overstromingen en andere extreme weersomstandigheden hebben ernstige gevolgen voor de landbouwproductie, waardoor de voedselprijzen stijgen. 

Maar er is nog een andere kant aan dat verhaal, zegt CIDSE's Policy and Advocacy Officer voor Food, Agriculture and Sustainable Trade, Gisele Henriques: de 'onzichtbare hand' achter voedselmarkten, legt Gisele uit, verergert alleen het probleem van stijgende voedselprijzen, net als de problemen van het grijpen van land en hulpbronnen, toegang tot land en bedrijfscontrole over waardeketens, om er maar een paar te noemen demonen die het veilige en duurzame levensonderhoud van de armen in de wereld bedreigen.  

Tegenover deze convergerende uitdagingen speelt het recht op voedsel een centrale rol. Zoals Gisele netjes samenvatte in een recent interview met de Ecumenical Advocacy Alliance voorafgaand aan de Dag van de Rechten van de Mens: “het recht op voedsel is een echt nuttig hulpmiddel omdat het een wettelijk kader is - het is een verplichting van staten om te beschermen, respecteren en te vervullen het recht op voedsel voor zijn burgers, en het vereist verantwoordelijkheid. " 

De kwestie van verantwoording gaat ook hand in hand met beleidscoherentie, vooral relevant gezien de nieuwe beleidsruimten die zich momenteel ontvouwen op het gebied van voedsel en klimaat. 

CIDSE dringt er bij beleidsmakers op aan de rol van de Commissie voor Wereldvoedselzekerheid (CFS) te respecteren als het belangrijkste inclusieve internationale en intergouvernementele platform voor voedsel- en voedingszekerheid, en prijst de recente inspanningen van het CFS tijdens de CFS-39 in oktober 2012, voor het eerst de kwestie van het recht op voedsel en klimaatverandering aan te pakken. 

Evenzo dringt CIDSE aan op voorzichtigheid met betrekking tot de rol van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC). 

“Terwijl het UNFCCC het landbouwgebied betreedt, zijn er risico's en kansen. We kunnen deze verantwoordelijkheid niet alleen aan het UNFCCC overlaten ', legt ze uit. "Alles wat het UNFCCC zegt moet en moet worden afgestemd op het beleid dat door het CVS wordt vastgesteld om coördinatie en coherentie te waarborgen", legt Gisele uit. 

En het versterken van een uniform beleid zijn verenigde mensen, vervolgt Gisele, en benadrukt het belang van vruchtbare partnerschappen en samenwerkingen om een ​​pad naar positieve en langdurige verandering te creëren: “Je kunt niet in isolatie werken. We hebben een kritische massa nodig als we met beleidsmakers praten. We kunnen helpen om de stemmen van degenen die getroffen zijn door voedselonzekerheid naar de beleidsmakers te brengen. " 

Lees het volledige artikel over EER-mensenrechtenrechten met christelijke stemmen

Deel deze inhoud op sociale media