CIDSE-eisen aan bedrijfstransparantie waaraan wordt voldaan door Europese wetgevers - CIDSE

CIDSE eisen aan bedrijfstransparantie waaraan Europese wetgevers voldoen

Campagnevoerders gevierd toen het Europees Parlement en de Europese Raad voldeden aan de belangrijkste eisen van de coalitie inzake bedrijfstransparantie, Publiceer wat u betaalt. CIDSE heeft veranderingen in de richtlijnen voor boekhouding en transparantie geëist, waarbij olie-, gas-, mijnbouw- en bosbouwbedrijven die op Europese beurzen zijn genoteerd, moeten publiceren wat zij overheden betalen. Deze country-by-country-rapportage zal de mogelijkheid van lokale campagnevoerders verbeteren om te leren wat hun regeringen worden betaald door Europese en transnationale bedrijven.

Onder andere lidorganisaties van CIDSE CAFOD en MISEREOR zijn actief geweest over het onderwerp. CAFOD publiceerde deze reactie van Anne Lindsay toen het nieuws van de overeenkomst uitbrak:

Publish What You Pay viert terwijl Europa het voortouw neemt op het gebied van transparantie

Vandaag vieren activisten uit meer dan vijftig landen een deal die gisteravond in Brussel is afgesproken. Opgewonden e-mails die in mijn inbox uit landen als Timor, Australië, Ghana en de VS opduiken, tonen aan dat dit geenszins een Europese aangelegenheid is.

Gisteravond na een reeks langdurige onderhandelingen hebben de Europese Raad en het Europees Parlement een akkoord bereikt over wijzigingen in de richtlijnen voor boekhouding en transparantie waarvoor olie-, gas-, mijnbouw- en bosbouwbedrijven moeten worden genoteerd die zijn genoteerd aan Europese beurzen (en de grootste niet- beursgenoteerde Europese winningsbedrijven) om te publiceren wat zij aan overheden betalen.

Timorese dorpelingen bespreken de inkomsten uit de aardgasindustrie

Lezers van eerdere CAFOD-blogs zullen weten dat sommige winningsbedrijven lobbyen om vrijstellingen binnen de wet te creëren en een belachelijk hoge meldingsdrempel instellen, wat zou betekenen dat betalingen onder een miljoen euro geheim bleven. Er is ook enorme weerstand geweest van industriegroepen tegen rapportage op projectniveau, ondanks het feit dat de Verenigde Staten dit detailniveau hebben ingevoerd in hun transparantievereisten voor winningsbedrijven onder 2010 Dodd-Frank Act.

Maar de argumenten van degenen die transparantie-lite bevorderen, zijn niet opgekomen om de zaak nauwlettend in de gaten te houden. In feite betekent een robuuste benadering van het Europees Parlement en de groeiende erkenning door de regeringen van de EU-lidstaten dat deze kans gewoon te belangrijk was om te verspillen, dat de uiteindelijke deal het wachten waard is.

Rapportage op projectniveau zal een belangrijk onderdeel zijn van de hervormingen van de transparantie, evenals rapportage op nationaal niveau. De drempel voor het activeren van de transparantie van betalingen wordt 100 000 Euro - een veel relevanter cijfer voor burgers in enkele van de armste landen ter wereld zoals de Democratische Republiek Congo dan het miljoen euro-bedrijf had voorgesteld.

Wat betekent dit in de praktijk? Met de deal van gisteravond heeft Europa het stokje overgenomen van de Verenigde Staten. Deze rapportagevereisten betekenen dat lokale organisaties in Cambodja, Angola, Zambia, Colombia, de Filippijnen en vele andere landen in de ontwikkelingslanden toegang hebben tot betrouwbare informatie over winningsprojecten in hun eigen land. En laten we niet vergeten hoe gevaarlijk het leven kan zijn voor activisten die vragen stellen over mijnbouwdeals in enkele van de meer afgelegen uithoeken van de wereld. Het betekent dat ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor het onderhandelen over belangrijke contracten voor natuurlijke hulpbronnen zullen weten dat informatie over hoeveel multinationale bedrijven daadwerkelijk betalen, in het publieke domein terechtkomt. Dit is een cruciale stap om ervoor te zorgen dat inkomsten uit natuurlijke hulpbronnen worden gebruikt ter ondersteuning van duurzame ontwikkeling, niet voor conflicten of corruptie.

Ze legden uit wat er gisteravond was gebeurd met twee vrienden die geen deel uitmaken van de Publish What You Pay-coalitie en die op totaal verschillende terreinen werken. Dit was toch gezond verstand - waarom zouden burgers van landen die rijk zijn aan hulpbronnen niet weten wie wat betaalt voor hun natuurlijke hulpbronnen?

Het heeft misschien tien jaar geduurd, maar uit de overeenkomst van afgelopen nacht in Brussel is gebleken dat Europese leden en EU-lidstaten hebben erkend dat dit inderdaad gezond verstand is.

Naarmate het momentum groeit voor transparante werkwijzen, wat betekent dat bedrijven en overheden verantwoording verschuldigd zijn aan burgers, is het aan jou G8 - laat ons zien hoe je op dit waardevolle werk kunt voortbouwen.

Tekst oorspronkelijk gepubliceerd op de CAFOD-beleidsblog.

MISEREOR's persbericht (in het Duits) is hier te lezen.

Meer nieuws en analyses over de deal van CAFOD.

Deel deze inhoud op sociale media