Gendergelijkheid gaat niet over vrouwen. Het gaat over vrouwen, mannen, jongens en meisjes, het gaat over onze gedeelde menselijkheid en het creëren van eerlijkere samenlevingen die het recht van elke persoon erkennen om met waardigheid te worden behandeld.
NB: De standpunten in deze blog weerspiegelen niet noodzakelijk de officiële standpunten van CIDSE.
We zijn nog steeds ver verwijderd van dat ideaal. Een op de drie vrouwen zal waarschijnlijk ooit op enig moment in haar leven fysiek en seksueel geweld ervaren, vrouwen leven vaker dan mannen in de armste huishoudens, vrouwen worden gediscrimineerd in de wettelijke erfrechtwetten in 26-landen en vrouwen en meisjes worden onderworpen tot verschrikkelijke niveaus van verkrachting en seksueel geweld in conflicten en schandelijk, in stabielere samenlevingen.
De ervaringen van vrouwen worden gevormd door hun eigen context, maar zijn verbonden door een gebrek aan kracht, kansen en controle. Van mei Oo Mutraw in Myanmar die spreekt over de ontoereikende inspanningen om vrouwen in het vredesproces te betrekken "je kunt niet alleen vrouwen toevoegen en roeren", tot Dzve Tsolosi van de DRC die niets meer had en zes kinderen aan het conflict had verloren " we hadden geen bezittingen meer, ik werkte in de velden van degenen die vóór mij naar het dorp waren teruggekeerd. Ik had moeite om mezelf te voeden 'aan Evelyne in Kenia, die ons vertelde' toen mijn man aan HIV stierf, zijn familie ons verstootte. Ze namen zijn lichaam weg en lieten me alleen met de kinderen. Toen haalden ze me uit ons huis en zeiden dat het van mijn man was geweest ”.
Elk van deze vrouwen werd ondersteund door Trócaire en partners op een manier die transformerend is voor hen, hun families en hun samenlevingen. Gendergelijkheid vormt de kern van het werk van Trócaire, gemotiveerd door een diep gevoel van sociale rechtvaardigheid en geleid door katholieke sociale leer. De "add-women and stir" -aanpak waarover May Oo spreekt, werkt gewoon niet. Duurzame verandering vereist dat we middelen inzetten om gendergelijkheid te ondersteunen, geweld tegen vrouwen en meisjes aan te vechten en ervoor te zorgen dat de stemmen van vrouwen worden gehoord en hun zorgen worden weggenomen.
Dit werk wordt gedreven en gevormd door lokale partners. In Oeganda, waar we een partnerschap hebben aangegaan met de Oegandese bisschoppelijke conferentie van bisschoppen, heeft de kerk zich sterk gemaakt voor inspanningen om huiselijk geweld op nationaal en lokaal niveau te beëindigen. Het adventseizoen wordt gebruikt om een nationale campagne te lanceren die samenvalt met de 16-dagen van activisme tegen gendergerelateerd geweld. Alle 19 katholieke bisdommen en 25,000 kerken landelijk nemen deel aan de campagne, gericht op 12 miljoen katholieken. De kernmaterialen die zijn ontwikkeld voor geestelijken en kerkwerkers zijn posters, gebedskaarten, huisbriefjes en richtlijnen voor het voorkomen van geweld. Dit gaat gepaard met toegewijd werk in geselecteerde bisdommen om schadelijke sociale normen aan te pakken die geweld tegen vrouwen en meisjes stimuleren.
Het programma is van kracht naar kracht gegroeid sinds de lancering eind 2009 door de aartsbisschop van Kampala, aartsbisschop Lwanga, die verklaarde: 'We hebben allemaal het recht om geliefd te zijn, een opleiding te volgen en een fatsoenlijk leven te leiden. Wanneer huiselijk geweld wordt toegepast, wordt dit basisrecht, dat we allemaal delen en door God zijn geschonken, ontkend. . . .. De kerk kan niet zwijgen als de huiskerk, het gezin, wordt verwoest door het kwaad van huiselijk geweld. '
Lancering van de nationale campagne in 2009
Materialen en benaderingen voor de nationale campagne en het gemeenschapsmodel zijn ontwikkeld in samenwerking met een lokale NGO-partner, Raising Voices, met behulp van een internationaal erkende methodologie genaamd SASA !. Vijf jaar later, een nieuwe aanpassing van SASA !, SASA! Faith is voltooid en wordt in juli 2016 gelanceerd. Het is speciaal ontwikkeld voor christelijke en islamitische religies en bevordert de waarden van rechtvaardigheid, vrede en waardigheid bij het voorkomen van geweld tegen vrouwen en HIV.
Het transformeren van de levens van vrouwen en meisjes op de vereiste schaal is een gigantische taak. Het is niet het domein van één sector in de samenleving; het vereist actie op alle fronten en op alle niveaus. De katholieke kerk en de katholieke instanties spelen een sleutelrol in dit veranderingsproces. Hiermee spelen we in op de uitdaging die paus Franciscus ons in Evangelii Gaudium stelt om de legitieme rechten van vrouwen te respecteren, gebaseerd op de vaste overtuiging dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. De uitdaging is aan ons.
Over de auteur:
Finola Finnan is directeur Strategie, Programma's en Advocacy bij CIDSE's lid in Trócaire, Ierland