Updates en reflecties van CIDSE-medewerkers die schrijven vanuit Montreal, waar veel ideeën en inspiraties voor een betere wereld worden gegenereerd en besproken op het World Social Forum.
Deel I van CIDSE WSF2016 Diaries beschikbaar hier.
11- 12 Augustus: dromen en verloven
Donderdag en vrijdag waren we betrokken bij de organisatie van de workshop Agro-ecologie voor een gezonde planeet"Gericht op mobilisatie van jongeren, georganiseerd in het kader van de campagne Change for the planet - Zorg voor de mensen en de evenementen"Agro-ecologie voor een gezonde planeet"En"Laten we het hebben over voedselsoevereiniteit en politieke kansen"Over landbouw en duurzaam voedsel. We waren evengoed in staat evenementen van anderen te volgen en op deze manier te horen over nieuwe ideeën en initiatieven.
Jeugdbetrokkenheid en mobilisatie
In dit World Social Forum toonden jongeren veel betrokkenheid; ze kwamen niet alleen om te leren en uit te wisselen, maar ook om samen strategieën te ontwikkelen voor toekomstige mobilisaties, te dromen van een betere wereld en nieuwe oplossingen te bouwen. In de workshop "Klimaatverandering: voortdurende mobilisatie van mensen en bevordering van duurzame manieren van leven" luisterden we via een "markt van verhalen" naar jonge activisten uit Canada, Cambodja, Frankrijk en Honduras die hun ervaringen en uitdagingen deelden om te mobiliseren voor klimaatrechtvaardigheid. De kern van hun boodschappen was de urgentie om zowel op individueel als politiek niveau op te treden, de diepe erkenning dat arme mensen het meest worden getroffen door klimaatverandering, de noodzaak om overconsumptie te stoppen. Op een beslissend moment deelden de deelnemers hun persoonlijke toezeggingen om naar een duurzamere manier van leven te gaan en ondertekenden symbolisch een verklaring: “We weigeren een generatie te zijn die egoïstisch leeft, maar in plaats daarvan transformeren we onze culturen om prioriteit te geven aan duurzame manieren van leven… ..We eisen een toekomst waarin naties rentmeesters zijn van onze natuurlijke hulpbronnen en een rechtvaardige verdeling voor alle mensen toepassen ”. We verlieten de workshop met de overtuiging dat we, om onze inspanningen om voor gerechtigheid te mobiliseren, te versterken, ruimtes moeten blijven creëren om ervaringen te delen en van elkaar te leren. Dit is de manier om mensen te versterken en te verbinden die de drijvende krachten achter verandering zijn!
De jeugddelegatie van CCFD-Terre Solidaire organiseerde ook de sessie "Jeunes et mobilization - Justice Climatique et Souveraineté Alimentaire" met als doel oplossingen te vinden om voedselsoevereiniteit voor iedereen mogelijk te maken. Deelnemers wezen daarbij op het belang van educatie in patronen van duurzame voedselconsumptie, het dichter bij elkaar brengen van consumenten en producenten, leidende politieke acties die burgers kunnen ondernemen om op te roepen tot verandering. Een groep vrijwilligers van CCFD-Terre Solidaire probeerde ook een praktijkexperiment uit de eerste hand: vanaf hun aankomst in Canada bereiden ze alleen maaltijden van voedselverspilling of restanten, waardoor ze zich bewust worden van de kwestie van voedselverspilling.
Landbouw, duurzame voeding en handel
De afgelopen dagen konden we reizen tussen verschillende actieniveaus, van lokaal tot wereldwijd en weer terug. Op lokaal niveau bezochten we een lokaal stadslandbouwproject genaamd "Santropol Roulant"; Omdat Montreal een leider is in de stadslandbouw op het noordelijk halfrond, waren we erg benieuwd. "Santropol Roulant" integreert de sociale, intergenerationele en stedelijke landbouwdimensies via een fietsmaaltijdlevering. Het project integreert ook de bijenteelt, de compost van wormen en ook een werkplaats voor reparatiecycli voor de fietsbezorging!
Het programma van het World Social Forum omvatte het element van delen, leren en nadenken over hoe initiatieven in andere delen van de wereld kunnen worden gerepliceerd. Wij geloven echter dat dit aspect in de toekomst nog meer aanwezig zou kunnen zijn. We moeten geïnspireerd worden, leren hoe vergelijkbare initiatieven, hun sterke en zwakke punten te verspreiden, en meer specifiek moeten we een Noord-Zuid-dialoog rond dergelijke initiatieven hebben om een wereldwijde beweging voor verandering van onderaf op te bouwen.
Aan de andere kant van de schaal hebben we uitgebreid nagedacht over mondiale dreigingen en collectieve mobilisaties op internationaal niveau. Een element dat steeds weer terugkomt, is de uitgifte van (nieuwe) handelsovereenkomsten. Dit kwam grotendeels aan de orde tijdens de 'grande conference' met Naomi Klein, Tadzio Muller (Rosa Luxembourg Foundation), Maité Llanos (Latijns-Amerikaanse vakbondsactiviste en lid van Vakbonden voor Energiedemocratie), Anne Céline Guyon (Stop Oléoducs, een basisgroep uit Quebec) tegen de Energy East-pijplijn), Clayton Thomas-Muller-campagnevoerder voor 350.org .. TTIP, CETA, TISA… zijn volgens Tadzio Muller gewoon "obscene nieuwe kapitalistische rechtsregels". Het klimaatakkoord van Parijs werd opgenomen in die lijst van handelsovereenkomsten -bedreigingen door Clayton Thomas-Muller: volgens hem leidt de deal tot een verdere commodificatie van de natuur en tot uitbreiding van marktmechanismen om met klimaatverandering om te gaan.
Als een deel van onze reis hierheen werd afgelegd op de schaal die van lokaal naar mondiaal niveau gaat, leidde een ander deel ons van zuid naar noord. De twee evenementen die we samen organiseerden over voedsel, landbouw en klimaat waren in die zin geweldige kansen om Noord-Zuid-ervaringen met elkaar te verbinden, praktijken en strategieën uit te wisselen. We konden zien hoe de problemen waarmee boeren en voedselsystemen worden geconfronteerd, vaak vergelijkbaar zijn, en aan de andere kant kan ook een convergentie van oplossingen worden vastgesteld: verplaatsingen van boer tot boer, diversificatie, opbouw en versterking van korte voedselvoorzieningsketens ... zij het in de mondiale Noord of Zuid, deze en vele andere initiatieven maken de weg vrij voor een rechtvaardige transitie naar duurzame voedselsystemen.
Extractivism
In navolging van de voorgaande dagen werden er andere interessante gedachten gedeeld over de netelige kwestie van extractivisme. In een workshop georganiseerd door IPCM (International's People Conference on Mining) legde Leon Dulce de gevaarlijke strategieën van regeringen en mijnbouwbedrijven bloot. Volgens Leon is de belangrijkste strategie, afgezien van de valse argumenten van het scheppen van banen, vaak om gemeenschappen te verdelen door middel van coöptatie en criminalisering. In een andere workshop gewijd aan bedrijfsstrategieën om territoria te beheersen, p. Dario van het Church & Mining-netwerk legde uit hoe mijnbouwindustrieën oorlogsstrategieën implementeren om toegang te krijgen tot hulpbronnen, door het vestigen van een permanente staat van onteigening, privatisering van territoria, plundering en verkrachting. In de bijzonder inspirerende workshop over Gendered Impacts: Indigenous Women and Resource Extraction legden vrouwen uit alle delen van de wereld uit waarom ze in het bijzonder worden getroffen door de gevolgen van mijnbouwactiviteiten die alle bronnen van andere activiteiten die gewoonlijk door vrouwen worden uitgevoerd, verhinderen. landbouw tot traditionele geneeskunde. Bovendien, aangezien controversiële mijnbouwactiviteiten vaak plaatsvinden in gemilitariseerde contexten, laten seksueel misbruik door strijdkrachten de daders te vaak onbestraft.
Criminalisering van activisme
De convergentie-assemblage “People and the Planet before profit! Afwijken van vrijhandel en extractivisme om de macht van bedrijven te ontmantelen ”begon met inspirerende woorden van de twee dochters van Berta Caceres. "Berta is niet dood, ze is vermenigvuldigd" zeiden ze. Ze werden gevolgd door vele levendige activisten die solidariteit uitten voor alle vermiste kameraden die niet konden reizen vanwege visumbeperkingen door Canadese autoriteiten, en nog dramatischer voor degenen die zijn vermoord voor het beschermen van het leven op hun grondgebied. De criminalisering van activisme bevestigt dat het een van de brandende kwesties is die we moeten aanpakken en die van invloed is op een groot aantal lokale realiteiten.
Nadenken over worstelingen
Een duidelijke boodschap van het World Social Forum is dat de onderling verbonden strijd tegen gender, sociale en economische ongelijkheid een strijd is voor systemische verandering. Dit neemt de vorm aan van een strijd tegen het huidige extractivistische model en tegen de voortdurende financialisering van elk aspect van ons leven. Zelfs de natuur wordt gefinancierd (zie punt hierboven door Clayton Miller). “De aarde en haar hulpbronnen zijn de laatste vormen van rijkdom die we hebben gezien”, constateerde Lidy Nacpil van Jubilee South en de Freedom from Debt Coalition, Filippijnen, tijdens het evenement 'Een beweging opbouwen om ongelijkheid te bestrijden'. de strijd en het analyseren van hun wortels in kolonialisme, is het ontwikkelen van strategische acties belangrijk. "We moeten Rosa Parks-momenten zoeken," zei Shalmali Guttal van Focus on the Global South tijdens hetzelfde evenement. Hoewel onmiddellijke strijd voor een fatsoenlijk loon, voor fiscale rechtvaardigheid enz., Voor een kortere werkweek belangrijk zijn om aan te tonen dat dingen kunnen veranderen en om overwinningen te vieren, moeten we tegelijkertijd niet uit het oog verliezen dat deze incrementele strijd slechts een deel van de langere strijd voor systemische verandering.
Het Wereld Sociaal Forum in Montreal is bijna ten einde; in het weekend zullen de activiteiten worden verplaatst naar het Parc Jarry, waar de besprekingen zullen worden voortgezet. We kwamen aan in Montreal met brandende hitte en zon, en we verlaten de stad bedekt met grijze wolken. We zullen echter met een goed humeur vertrekken: meer bewust van veel van de problemen waarmee de wereld wordt geconfronteerd, maar ook overtuigd dat "een andere wereld mogelijk is", en dat veel gelijkgestemde mensen dit wensen en hard werken.
We zijn ook gemotiveerd door hoe het WSF na de grote mobilisatie in Parijs in december 2015 opnieuw heeft laten zien dat jonge mensen klaar staan om de wereldwijde beweging voor verandering te leiden, ze hebben ideeën en creativiteit, maar ze zijn ook klaar om de verandering te leven die ze willen te zien met optimisme en dynamiek: dit was een zeer krachtig gezicht van de WSF!
Onze laatste gedachte gaat naar de "innerlijke transitie", die we door veel van de sprekers moesten ondernemen, die ons vraagt om eerst een diepe dialoog met onszelf aan te gaan om later te vergroten naar onze familieleden, onze vrienden, onze kringen. Deze innerlijke reis moet ons leiden naar de verbinding met de natuur en de manier waarop we ons ermee verhouden; zoals Clayton Thomas-Muller benadrukte, "wanneer we het hebben over klimaatverandering, praten we over het opnieuw evalueren van onze heilige relatie met moeder aarde".