De toon zetten om de bedrijfsmacht in zuidelijk Afrika te ontmantelen - CIDSE

De toon zetten om de zakelijke macht in zuidelijk Afrika te ontmantelen

Als je er niet bent, is het moeilijk je voor te stellen hoe de Zimbabwaanse vrouwen en kinderen die regelmatig seksueel misbruikt worden vanwege hun protest tegen de mijnbouwactiviteiten in de diamantvelden van Marange, leven voor zich hebben.

NB: De standpunten in deze blog weerspiegelen niet noodzakelijk de officiële standpunten van CIDSE.

Of de mijnwerkers in de kolenmijnen van Glencore in Mpumalanga, Zuid-Afrika, die voortdurend op zoek waren naar een fatsoenlijk loon om hun gezinnen een gezond (of soms een) avondmaal te geven. Wat bijdraagt ​​aan deze afstand is het feit dat deze situaties niet alleen moeilijk voor te stellen zijn, maar dat van de meeste niet eens is vernomen, niet alleen door het grote publiek, maar ook door andere gemeenschappen die met soortgelijke problemen worden geconfronteerd en door maatschappelijke organisaties die ermee samenwerken.

Dit is het doel van het Permanent Peoples 'Tribunal on Transnational Corporations in Zuidelijk Afrika - om gemeenschappen en maatschappelijke organisaties samen te brengen in één ruimte waar ze elkaar kunnen ontmoeten, getuigenissen kunnen afleggen over de mensenrechtenschendingen die ze dagelijks meemaken, leren van elkaars ervaringen , en natuurlijk mobiliseren. Ze vechten tenslotte tegen dezelfde strijd. De eerste zitting van het Tribunaal vond plaats in augustus van dit jaar in Manzini, tijdens de jaarlijkse SAPSN Peoples 'Summit.

Het Tribunaal was de eerste in een reeks van vele die kwam, en was ook de lancering van de Zuid-Afrikaanse campagne om de macht van het bedrijf te ontmantelen, de regionale poot van een wereldwijde campagne om de macht van het bedrijf te ontmantelen, de straffeloosheid van het bedrijf te stoppen en de soevereiniteit van de mensen terug te vorderen. In nauwe samenwerking met verschillende regionale partnerorganisaties speelt de AIDC de centrale coördinerende rol in de campagne.

De Global Campaign streeft ernaar om honderden worstelingen, campagnes, netwerken, bewegingen en organisaties te verenigen die vechten op de verschillende manieren waarop transnationale bedrijven de mensenrechten en de natuurrechten in alle uithoeken van de planeet negatief beïnvloeden.

Gedurende twee dagen wurmden 500 mensen zich in de hal van het Caritas Center om te luisteren naar negen gemeenschappen die hun zaak presenteerden. Het was alsof hetzelfde plot werd gebruikt om de verhalen te vertellen, maar de personages, locaties en schurken hadden verschillende namen en geëngageerde daden van verschillende niveaus en soorten geweld en verwoesting. De onmenselijke gevolgen van de operaties van deze TNC's werden herhaald door elke presentatie.

De Groene Revolutionaire Raad van Zuidelijk Afrika presenteerde een zaak over de milieuvervuiling en schendingen van arbeidsrechten door de steenkoolmijnen van Glencore in Mpumalanga, Zuid-Afrika. Het Amadiba Crisis Committee sprak over de onderdrukking van het verzet door het Australische bedrijf MRC en de corrupte praktijken in de Oost-Kaap. Zambiaanse CSO, het Centrum voor Handelsbeleid en Ontwikkeling gaf getuigenis over de vernietiging van het milieu door Glencore Mopani Kopermijnen, het Centrum voor Natural Resource Governance sprak over de Penhalonga-goudmijnen. De vereniging van Zimbabwaanse milieuadvocaten presenteerde de verschrikkingen van de diamantvelden van Marange en de samengevoegde vakbonden van Swaziland coördineerden de zaak over de kolenmijnen van Chancellor House in Maloma.

Het was geen verrassing dat de meeste presentatoren vrouwen waren en het was duidelijk dat vrouwen voorop liepen in verschillende bewegingen. In het bijzonder spraken de vrouwen van Somkhele en Fuleni over hun strijd tegen twee antracietmijnen in hun huizen in het noorden van Kwa Zulu Natal - één die al is geopend en één die nog moet beginnen met opereren. Deze case werd gecoördineerd door Women in Mining (WoMin), een CSO gevestigd in Zuid-Afrika, maar werkzaam in de hele regio

Het Zuid-Afrikaanse bedrijf Ibutho Coal is van plan zijn mijnbouwactiviteiten te starten in Fuleni, in het landelijke noorden van Kwa-Zulu Natal. De voorgestelde mijn zal rechtstreeks van invloed zijn op ten minste 7 dorpen, meer dan 1 600 huishoudens beïnvloeden en tussen 12 600 en 16 000 mensen.

Zoals met zoveel bedrijven, zijn de aandeelhouders van Ibutho onbekend en beschikt haar website niet over de jaarverslagen en financiële overzichten zoals wettelijk vereist. Naar verluidt zijn ze echter gekoppeld aan grote Zwitserse grondstoffenhandelaren Glencore.

In het nabijgelegen Somkhele is een landelijk gebied met een bevolking van 180 000 en ligt 17km van het natuurreservaat Hluhluwe-iMfolozi, het oudste uitgeroepen natuurreservaat in Afrika, geopend in 1895. De Tendele-mijn begon zijn kolenmijnactiviteiten in Somkhele, een landelijk gebied in Noord-KwaZulu-Natal met een totale bevolking van meer dan 180 000 mensen, in 2007. Schendingen van de mensenrechten zijn aanzienlijk geweest, vooral in de afgelopen twee jaar, aangezien het verzet tegen de mijn is geëscaleerd en het volgende omvat: intimidatie en intimidatie van activisten door de politie / veiligheid van met name de traditionele autoriteit; ernstige opgravingen die de vereiste traditionele riten niet respecteerden en de geesten van de doden hebben verstoord en aanzienlijke emotionele onrust hebben veroorzaakt aan hen die leven; gedwongen verhuizingen, met een aanzienlijk aantal getroffen gezinnen, die helemaal geen compensatie ontvangen; schendingen van het recht om samen te komen als gemeenschapsvergaderingen van degenen die tegen de mijn zijn, worden verstoord en convenors worden lastiggevallen en bedreigd; het recht op informatie is ook vaak geschonden omdat gemeenschapsorganisatoren informatie zoeken die 'openbaar' is, waaronder de Tendele Mine-licentie om te werken, informatie over de betaling en het gebruik van fondsen die zijn overgedragen aan de Mpukunyoni Traditional Raad.

SAGRC voegde zich bij de gemeenschap van Fuleni en legde getuigenis af over de manier waarop Glencore's Graspan en zijn dochter Shanduka's Wonderfontein-kolenmijnen in Mpumalanga zich schuldig maakten aan gedwongen verhuizingen, opereren op landbouwgrond, de Olifants-rivier en de lucht van naburige gemeenschappen naar zich toe trekken en tot longziekte leiden .

De vrouwen van de Amadiba Crisis Committe en die van WoMin kwamen onmiddellijk na de eerste dagsessie bijeen om te mobiliseren om hun strijd te versterken. Een ander voorbeeld van deze gemeenschappelijkheid die opkwam, was het onbedoelde voorval dat Glencore niet één keer, maar drie keer opkwam tijdens afzonderlijke getuigenissen.

Dus wat gaat er nu gebeuren? Het lijdt geen twijfel dat er dringend behoefte is aan verdere zittingen van het Tribunaal. De volgende sessie is gepland voor mei 2017 in Johannesburg. Mensen hebben elkaar ontmoet, mensen hebben gepraat, mensen zijn begonnen met plannen. Er is op dit moment voldoende informatie om gerechtelijke stappen te ondernemen tegen ten minste één TNC. De scène is ingesteld. Nu handelen we.

* Zie het juryrapport op www.aidc.org.za

 

Deel deze inhoud op sociale media