Ligória Felipe dos Santos is een boer in de Braziliaanse semi-aride regio. Ze werd geboren en werd een vrouw in een landelijke gemeenschap in de gemeente Esperança, in Paraiba.
NB: De standpunten in deze blog weerspiegelen niet noodzakelijk de officiële standpunten van CIDSE.
Dit is een onofficiële vertaling, scroll naar beneden om de originele versie van de blog in het Portugees te lezen.
Ze werd geboren in een gezin van zeven broers en kende al heel vroeg het gewicht van de seksuele arbeidsverdeling, omdat ze verantwoordelijk moest zijn voor haar huis en al haar broers en zussen; verder leerde ze over de oneerlijkheid van het landheer toen haar familie werd verdreven uit het land waar ze woonde en moest werken om een leven in de stad te krijgen. Om zich van dat lijden te ontdoen, trouwde ze vroeg, op de leeftijd van 19. De zeer jonge Ligória leerde toen ook over huiselijk geweld. Ze is sindsdien gescheiden en hertrouwd, maar heeft nog geen geluk gevonden. Haar tweede echtgenoot is alcoholist en ook gewelddadig. En het is door haar werk in de landbouw dat ze haar twee kinderen en haar kleindochter heeft opgevoed.
Het werd juist bewogen door de liefde van haar kinderen dat Ligória nooit opgaf in het licht van de moeilijkheden die het leven haar oplegde. Als het moeilijk was, stond ze op, zelfs als ze stil was, en hervatte het voorbestemde tempo op de harde manier die het leven haar doormaakte. De kinderen waren al volwassen toen ze de Rural Workers Union in hun gemeente ontmoette en daarmee de Polo Borborema, een groep van vakbonden en organisaties van familieboeren in 14-steden in Borborema, in de staat Paraiba. Dankzij contact met de sociale dynamiek die door de Unie en de Polo werd bevorderd, kon Ligória elkaar ontmoeten en ervaringen uitwisselen. Ze begon deel te nemen aan uitwisselingsbezoeken en brak haar isolement, waardoor ze de ervaringen van andere vrouwelijke boeren kon vinden en herkennen, waardoor de culturele barrières die haar in de keuken van het huis vasthielden geleidelijk werden afgebroken.
Vanaf de uitwisselingen begon Ligória anders naar haar moestuin te kijken. Wat onzichtbaar, onbeduidend en waardeloos was, voor haar en haar hele gezin, als een nieuwe ervaring. Ze slaagde erin om nieuwe activa te verwerven - zoals waterreservoirs voor opslag van regenwater om te drinken, draadschermen voor dieren - via overheidsbeleid of voornamelijk door de capaciteit die de vrouwen van het gebied hebben verworven om zichzelf te organiseren via Rotary Solidariteitsfondsen - door middel van gemeenschap en solidariteit economische systemen.
De tuin van Ligória werd een belangrijk subsysteem voor de oprichting van het gezin vanwege het vermogen om rijkdom, voedselzekerheid en soevereiniteit en welzijn voor het gezin te genereren. Ligória nam deel aan de agro-ecologische beurs. Terwijl ze de heerschappij over haar moestuin opnieuw innam, slaagde ze erin om met succes initiatieven te nemen in voedselproductie en economie; ze kreeg meer macht in de publieke en private sfeer.
Enerzijds versterkten haar deelname aan uitwisselingen en agro-ecologie haar productieve capaciteit, anderzijds hielpen haar deelname aan de March for Women's Life en de Agro-ecology haar sterker te worden als vrouw. Sinds 8 jaar geleden voert de Polo Borborema, bijgestaan door AS-PTA Family Farming en Agro-ecology, een mars van boerinnen om het patriarchaat en machismo aan te klagen en te breken. De Marches maken melding van momenten van grote publieke zichtbaarheid van genderongelijkheid en de verschillende vormen van geweld waar vrouwen mee te maken hebben.
De eerste editie van de mars vond plaats in 2010 in de stad San Remigio (CP), met deelname van 700-vrouwen. In de daaropvolgende jaren zien we de toetreding van een groeiend aantal vrouwen. In 2016 nam de zevende editie 5000 plattelandsvrouwen over naar de straten van Areial (PB), wat een positieve beweging van feedback bleek te zijn tussen de processen van experimenteren en politisering van de arbeid.
Elke editie van de Mars wordt voorafgegaan door een intens proces van bewustzijn en training van vrouwen, maar ook van mannen in de beweging. Vrouwenbijeenkomsten worden gehouden in de 14-gemeenten die deel uitmaken van de Polo Borborema en elk jaar wordt een methode ontwikkeld om de culturele banden te deconstrueren die de sociale verschillen tussen de seksen bepalen. Er zijn zelfs prikkels voor nieuwe vergaderingen en gesprekken in hun groepen roulerende fondsen om te profiteren van gemeenschapsvereniging, zelfs tussen buren.
Zeker, Ligória's staat van dienst op het gebied van zelfverbetering is niet uniek binnen de Borborema. Het wordt herhaald in duizenden gezinnen. Maar, zoals de leiders van de Polo wijselijk analyseren, er is geen tijd om de vlaggen te laten zakken, de strijd gaat elke dag door. De dialoog creëerde een omgeving op het grondgebied waar de spanningen - binnen gezinnen, maar ook in de openbare ruimte, voortdurend konden worden geconfronteerd. In deze logica van het overwinnen van conflicten zullen relaties en cultuur geleidelijk meer rechtvaardige en solidaire contouren aannemen. Hoewel verre van ideaal, weet Ligória het goed, het belangrijkste is dat zij en deze beweging van boerinnen een plaats veroveren in de strijd voor het leven van vrouwen en agro-ecologie.
Kom meer te weten over Ligória en de VII March for Women's Life and the Agroecology:
https://youtu.be/wD7IKMmMuHI
Mulheres e agroecologia, a luta é todo dia
Ligória Felipe dos Santos é agricultora no semiárido brasileiro. Nasceu e se fez mulher numa comunidade rural, no município de Esperança, na Paraíba. Nasceu numa família de 7 irmãos e desde muito cedo conheceu o peso da divisão sexual do trabalho, tornando-se responsável por todos os cuidados da casa e dos irmãos; muito nova aprendeu sobre a injustiça do latifúndio quando sua família foi expulsa das terras onde morava e trabalhava para tentar a vida na cidade. Para se livrar do sofrimento, casou-se cedo, aos 19 anos. Muito nova, também aprendeu sobre violência doméstica. Separou-se e casou-se novamente, mas ainda não foi dessa fez que conheceu a felicidade. Seu segundo marido é alcoólatra e igualmente violento. E é por meio de seu trabalho na agricultura, que vem criando seus dois filhos e sua neta.
Foi justamente movida pelo amor aos filhos, que Ligória nunca desistiu frente às dificuldades que a vida impôs. Se ficava difícil, se erguia, mesmo que calada, e retomava o ritmo predestinado do árduo caminho que a vida lhe conduzia. Als crianças já estavam crescidas quando conheceu o Sindicato dos Trabalhadores Rurais de seu município, e com ele o Polo da Borborema, uma articulação de sindicatos e organizações da agricultura vertrouwd de 14 municípios da Borborema, no estado da Parboríba O contato com a dinâmica social promovida pelo Sindicato e pelo Polo, permitiu a Ligória conhecer e trocar experiências. Kom naar een deelgenoot van visitas de intercâmbios, ea quebra de seu isolamento, mogelijkheid om que ela se encontrasse e se reconhecesse na experiência de outras mulheres agricultoras, viabilizando uma paulatina ruptura das barreiras culturais que a prendia na cozinha de casa.
A partir dos intercâmbios, Ligória passou a olhar diferente para seu quintal. O que antes tijdperk invisível, insignificante e sem valor, para ela e para toda sua família, passou a ser reordenado, experimentado, e conseguiu adquirir novos bens - como cisternas de placas para armazenamento de água da chuva para beber, telas de arame ouais animais - via políticas públicas ou, principalmente, pela capacidade adquirida pelas mulheres do território de se auto-organizar por meio de Fundos Rotativos Solidários - um sistema econômico comunitário e solidário.
O quintal de Ligória foi se tornando um subsistema importante para dentro do estabelecimento vertrouwde por sua capacidade de gerar riquezas, segurança e soberania alimentar e bem-estar para a família. Ligória passou a participar da feira agroecológica. Na medida que reassumiu o domínio do quintal, foi conseguindo tomar iniciativas na produção de alimentos e na economia com êxito, foi conquistando mais poder nas esferas pública e privada.
Zie por um lado, een participação dos intercâmbios ea agroecologia foram fortalecendo sua capacidade produtiva, por outro, sua participação na Marcha pela Vida das Mulheres e pela Agroecologia a fez se fortalecer como mulher. Há 8 anos, o Polo da Borborema, assessorado pela AS-PTA Agricultura Familiar e Agroecologia, vem realizando uma Marcha de mulheres camponesas para denunciar e romper com o patriarcalismo eo machismo. Zoals Marchas são momentos de denúncia e de grande visibilidade pública das diversas formas de violência sofridas pelas mulheres e das desigualdades de gênero.
A primeira edição da Marcha aconteceu no ano de 2010, no município de Remígio (PB), com a participação de 700 mulheres. Nos anos seguintes, o que se observou foi a adesão de um crescente número de mulheres. Em 2016, a sétima edição levou às ruas de Areial (PB) meer 5 mil mulheres camponesas, mostrando ser um movimento positivo de retroalimentação entre os processos de experimentação e politização do trabalho.
Cada edição da Marcha é precedida por um intenso processo de sensibilização e formação das mulheres, mas também dos homens do movimento. São realizados encontros de mulheres nos 14 municípios que fazem parte do Polo da Borborema e, a cada ano, é trabalhada uma metodologia voltada a desnaturalizar as amarras culturais que determinam as diferenças sociais entre os sexos. Há ainda o estímulo para que novos encontros e conversas aconteçam em seus grupos de fundos rotativos, de begunstamento, na associação comunitária ou mesmo entre vizinhas.
Com certeza, a trajetória de superação de Ligória não é única no território da Borborema. Ela se repete em milhares de famílias. Mas, como sabiamente costumam analisar as lideranças do Polo, não há tempo para se baixar as bandeiras, a luta é todo dia. O ambiente de diálogo criado no território permitiu que os voltageamentos - no interior das famílias, mas também nos espaços públicos - sejam constantemente enfrentados. Nessa lógica de superação de conflitos, as relações ea cultura vão pouco a pouco assumindo contornos mais justos e solidários. Ainda longe de ser o ideal, Ligória bem sabe disso. Mas o mais importante é que ela eo movimento dessas agricultoras estão conseguindo marcar um lugar na luta pela vida das mulheres e pela Agroecologia.
Conheça aqui a Ligória ea VII Marcha pela Vida das Mulheres e pela Agroecologia: https://youtu.be/wD7IKMmMuHI