Twee jaar geleden bracht Paus Franciscus zijn baanbrekende encycliek uit Laudato Si ' dat beschrijft de sociale en ecologische crisis waarmee we worden geconfronteerd en roept de mensheid op om voor ons gemeenschappelijke thuis te zorgen. Een groep jongeren heeft uit de eerste hand de ecologische bekering ervaren waarover paus Franciscus spreekt in zijn encycliek in een door Laudato Si' geïnspireerd kamp.
In Laudato Si 'Paus Franciscus vraagt dat we een ecologische bekering ervaren, waarbij we proberen in harmonie met de natuur te leven in plaats van deze te domineren. Dit, merkt hij op, begint met het veranderen van onze levensstijl om ervoor te zorgen dat iedereen in gelijke mate profiteert van de hulpbronnen van de aarde, inclusief toekomstige generaties.
Als we individualisme kunnen overwinnen, zullen we echt in staat zijn om een andere levensstijl te ontwikkelen en belangrijke veranderingen in de samenleving teweeg te brengen. (LS 208)
Een groep van meer dan 20-jongeren begon een reis van ecologische conversie in Ourem, Portugal, waar ze deelnamen aan een kamp gericht op duurzamer leven. Het kamp was georganiseerd als onderdeel van de Verandering voor de planeet Zorg voor de mensen campagne en in samenwerking met CIDSE's Portugese lid FEC. Het werd gehouden op het inspirerende terrein van Casa Velha, een erfgoedboerderij in de buurt van Fatima die een duurzaam en gemeenschapsleven bevordert en wordt gerund door een groep vrijwilligers die zich inzetten voor een betere wereld.
De vrijwilligers van Casa Velha verwelkomden de deelnemers genereus, voornamelijk jongeren die betrokken waren bij CIDSE-lidorganisaties in Europa en Canada. CIDSE-partnerorganisaties, zoals SECAM, de Afrikaanse bisschoppenconferentie, en Pax Romana, stuurden ook vertegenwoordigers om deel te nemen aan deze vierdaagse transformatieve ervaring.
"Zorg voor de natuur maakt deel uit van een levensstijl die het vermogen tot samenleven en gemeenschap omvat." (LS 228)
In het kamp dachten de deelnemers op veel manieren na over de berichten die in Laudato Si 'werden gedaan. Ze hoorden van een panel van mensen die stappen ondernemen om een duurzamere samenleving te creëren door alternatieve economische systemen voor te stellen, duurzame middelen voor voedsel- en energieproductie te introduceren en een diepere spirituele verbinding met de natuur te ontwikkelen. Deelnemers hadden ook tijd om onderling uit te wisselen over ervaringen uit hun eigen gemeenschap en om deel te nemen aan activiteiten die hen dichter bij de natuur brachten en samen te werken om voor hun omgeving te zorgen.
Zelfs in de korte tijd dat de deelnemers samen waren, was het duidelijk dat de ervaring een diepgaand effect had.
"De ecologische conversie die nodig is om duurzame verandering teweeg te brengen, is ook een gemeenschapsconversie. ”(LS 219)
Hier zijn reflecties van enkele deelnemers over hun Laudato Si ' kampervaring en hun ecologische conversie:
“In termen van verantwoord consumentisme probeer ik producten te vermijden die niet verantwoordelijk zijn voor het milieu, zoals avocado's, mango's of andere producten die van ver komen. Ik koop eerlijke chocolade, thee en koffie, omdat kleine gemeenschappen beschermd moeten worden en dit is mijn manier om mijn respect voor hen te tonen.
Met mijn kleding, omdat de kledingindustrie in veel opzichten een nieuwe vorm van slavenarbeid is, probeer ik ze tweedehands te kopen van een coöperatie die kleding recycleert. Als sommige kledingstukken te versleten zijn, worden ze getransformeerd in tapijten voor auto's of gewoon stukjes stof voor vuile fabrieken. "
Laura Gascón. Manos Unidas, Spanje
“In zijn encycliek Laudato Si ', Spreekt paus Franciscus over de verbinding tussen mens en natuur. We zijn diep verbonden met de aarde en de mensheid is sterk afhankelijk van de aarde. Zonder de aarde en haar hulpbronnen kan de mens niet wezenlijk bestaan. Onze toekomst is de toekomst van de aarde. Paus Franciscus zegt ook dat elk leven ertoe doet, als we voor de armste mensen zorgen, zullen we ook voor de aarde zorgen. We zijn geroepen om het menselijk ras te behouden. Daarom hebben we een plicht jegens elkaar en de aarde.
Woensdag hadden we veel herinneringen aan de relatie tussen de mensheid en het milieu, zowel door de natuurervaring in het prachtige Casa Velha, als door discussie en dialoog met mensen uit vele landen en achtergronden. ”
Maria Anat, Ontwikkeling en vrede, Canada
“Het was een geweldige ervaring om het gevoel te hebben deel uit te maken van dit internationale netwerk van mensen. Deze mensen hebben allemaal verschillende achtergronden en ervaringen en komen uit veel verschillende landen, maar we zijn hier allemaal samengekomen om te werken aan een rechtvaardiger wereld. Thuis in Canada kan het soms aanvoelen alsof we problemen proberen aan te pakken die zo wereldwijd van aard zijn, en we zijn maar een kleine groep mensen die probeert zo'n immense verandering teweeg te brengen. Maar als je hier komt, is het zo bemoedigend om meer te weten te komen over alle diverse projecten waar verschillende mensen en organisaties aan werken voor duurzaamheid. "
Selina Hunt, Development and Peace, Canada
“Alleen maar in staat zijn om rond Casa Velha te werken en met mensen te zijn die dingen construeren, mensen die planten en groeien ... Er zijn al deze dingen aan de hand en het heeft me doen beseffen hoe weinig ik eigenlijk doe in mijn eigen leven om de dingen te gebruiken die ik gebruik en om het voedsel te eten dat ik eet. Het is iets waar ik, als ik naar huis ga, zeker twee keer over zal nadenken; hoe ik consumeer en hoe ik de cyclus van wat we hier hebben geleerd, in stand houdt. ”
Jason Sheehan, CAFOD, Verenigd Koninkrijk
'Ik moest er echt aan denken of ik de stem van de Heer echt ken? Ken ik echt het pad dat ik moet volgen om anderen te dienen, mijn gemeenschap te dienen en met andere mensen te werken. Het gaf me het gevoel dat ik absoluut meer moest horen, meer luisteren om echt te zien wat er aan de hand is. En dan moet ik uitgaan en doen wat ik moet doen. '
Sandra Iheanachor, CAFOD, Verenigd Koninkrijk
U kunt meer ervaringen van deelnemers lezen hier.
Het kamp eindigde met een pelgrimswandeling naar Fatima met meer dan 200 lokale mensen, wat het gevoel van gemeenschap versterkte dat in het kamp begon. Allen liepen om Paus Franciscus de 100 te zien vierenth verjaardag van de Marian-visioenen op de site.
Het was een passende manier om deze ecologische bekeringsreis te beëindigen door in gemeenschap te zijn met duizenden anderen op een mis die door paus Franciscus werd gegeven. Het was het einde van een kleine reis, maar het begin van een grotere reis om een wereldwijde gemeenschap te creëren die voor elkaar en de planeet zorgt.
"We moeten de overtuiging herwinnen dat we elkaar nodig hebben, dat we een gedeelde verantwoordelijkheid hebben voor anderen en de wereld, en dat goed en fatsoenlijk zijn de moeite waard is." (LS 229)
