Hoe de "genderbenadering" wordt gevormd door partners op het platteland van het gebied van de Grote Meren - CIDSE

Hoe de "genderbenadering" wordt vormgegeven door partners in landelijke gebieden van het gebied van de Grote Meren

Tijdens de vastentijd voeren de meeste CIDSE-lidorganisaties campagnes uit rond een bepaald thema, waarin het werk van partners in het Zuiden en hun eigen werk op nationaal en internationaal niveau worden getoond. Het doel van deze campagnes is het creëren van bewustzijn en politieke en financiële steun voor hun werk en dat van hun partners.

 Dit jaar is het campagnethema van CIDSE's Belgische Franstalige ledenorganisatie Entraide et Fraternité de rol die vrouwen uit het Grote Merengebied spelen bij het transformeren van de landbouw om te reageren op de verschillende crises waarmee ze worden geconfronteerd (sociaal-economische, politieke, ecologische en zelfs humanitaire). In deze blog reflecteert Hélène Capocci, advocaat en onderzoeker bij Entraide et Fraternité, over wat ze over de gendergelijkheidsaanpak leerde van partners uit de plattelandsgebieden van Burundi en Zuid-Kivu (DRC) in Afrika die centraal staan ​​in hun Lenten-campagne in 2018.

"Het is van essentieel belang om een ​​discussie te voeren over gendergelijkheid in de Afrikaanse context, vanuit het specifieke sociaal-culturele perspectief." Deze verklaring van Martin Nivyabandi, minister van Gender van Burundi, typeert de meningen in de discussies over gender die ik tegenkom tijdens veldbezoeken. Het benadrukt hoe belangrijk het is om rekening te houden met de complexe sociaal-culturele dynamiek in de relatie tussen de seksen om een ​​effectieve benadering van gendergelijkheid te ontwikkelen.

Voor sommige partners is werken voor gendergelijkheid niet beperkt tot het werken met vrouwen. Jeugd, oudere soldaten en kinderen worden vaak aangesproken. Deze benadering omvat al diegenen die worden gediscrimineerd en opzij worden gezet door het patriarchale systeem. “We werken vanuit een holistische benadering van een gezin samen, en niet vanuit een geïsoleerde visie op vrouwen, mannen en kinderen. We pakken sociaal onrecht aan voor iedereen! »

Het werk van partners van Entraide et Fraternité is vooral geconcentreerd in de familiale landbouwsector. Hoewel er geen twijfel over bestaat dat vrouwen een essentiële rol spelen in de boerenlandbouw, is deze rol grotendeels onzichtbaar en ondergewaardeerd. Zich bewust van het feit dat voedselsoevereiniteit alleen effectief kan worden bereikt als vrouwen worden gerespecteerd en opgenomen in het besluitvormingsproces en inkomensbeheer, werken onze partnerverenigingen in Burundi en Zuid-Kivu (DRC) om dit te waarborgen. Ook al definiëren ze zichzelf niet als 'feministen', een woord dat ze vaak associëren met een westers begrip van confrontatie en wraak, ze delen enkele feministische ideeën.

In de cultuur van het gebied van de Grote Meren wordt mannelijkheid geassocieerd met het uitoefenen van autoriteit en macht, een typisch kenmerk is financiële onafhankelijkheid. In een agrarische context wordt een man gerespecteerd wanneer hij de middelen bezit waarmee hij een gezin kan onderhouden. De huidige economische context en politieke instabiliteit bemoeilijken echter het verwerven en bezitten van onroerend goed (verplaatsing van de bevolking, plundering van gewassen en vee, of landbezetting door milities).

Meer dan 70% van de zaken voor tribunalen of bemiddeling in Afrika heeft betrekking op grondgeschillen. Boeren zijn kwetsbaar voor onteigening veroorzaakt door verschillende factoren: fragmentatie van grondbezit, demografische druk, onteigening voor vastgoedprojecten of mijnbouw, landroof door lokale elites of buitenlandse investeerders voor agribusiness of houtkap.

Om vele redenen zijn mannen vaak niet in staat om te voldoen aan de traditionele criteria van mannelijkheid. In de huidige situatie hebben vrouwen steeds meer verantwoordelijkheden op zich genomen (werkzaamheden in de landbouw, economische activiteiten, enz.). Dit veroorzaakt een gevoel van verlies van persoonlijke waarde bij mannen en is een van de redenen waarom veel lokale organisaties kiezen voor een inclusieve genderbenadering. Mannen moeten deel uitmaken van de verandering voor gendergelijkheid en ze moeten zich positief kunnen identificeren ten opzichte van vrouwen. Dit vermindert het risico van frustratie bij mannen en een gevoel van afwijzing. Ik heb me gerealiseerd dat dit een onmisbare aanpak is, vooral in een situatie van grote sociale spanning en geweld tegen vrouwen. Het is inderdaad heel belangrijk om rekening te houden met de samenleving na conflicten, de politieke instabiliteit en het klimaat van onveiligheid bij het werken aan genderkwesties in het gebied van de Grote Meren. In een context waarin een hele generatie volwassenen in het gebied van de Grote Meren de wonden draagt ​​van een periode van langdurig conflict, is specifiek onderwijs aan jongeren essentieel om de trivialisering van geweld tegen te gaan en een einde te maken aan een klimaat van straffeloosheid.

Een van onze partners in Burundi legde uit: “We willen geen conflicten meer. Wij zijn geen voorstander van een confronterende visie, die geen goede resultaten zou opleveren, maar alleen de conflicten in de huishoudens zou vergroten. Wij bevorderen bij voorkeur harmonie, wederzijds respect, complementariteit die echt bijdraagt ​​aan het veranderen van de relatie tussen mannen en vrouwen ”.

Verder omvat het werk van onze partners ook volwasseneneducatie voor vrouwen (om hun autonomie en management van boerenorganisaties te vergroten), gendergelijkheidstraining (op het niveau van de structuren binnen boerenorganisaties en in het huishouden), en het versterken van burgerparticipatie van vrouwen in administratieve lichamen. Deze maatregelen helpen de vertegenwoordiging en participatie van vrouwen in de besluitvorming te vergroten.

Ik vond deze aanpak bemoedigend: een veranderingsproces is zichtbaar op het terrein in plattelandsgemeenschappen. Een groeiend aantal meisjes dat naar school gaat en vrouwen in besluitvormingsposities, mannen die helpen met de oogst, huishoudelijke taken verrichten en thuis meer aanwezig zijn. Jongens die bijdragen aan taken die traditioneel worden geassocieerd met hun moeders of zussen. Vrouwen, vastbesloten om hun lot in eigen handen te nemen, zijn zich bewust van de noodzaak om hun kinderen anders op te voeden, om gendergelijkheid op de lange termijn te waarborgen.

Klik hier. voor meer informatie over het onderwerp en de activiteiten van Entraide et Fraternite.

Deel deze inhoud op sociale media