Echte inzet om klimaatverandering te bestrijden vereist een interne reis en het bereiken van het begrip van wat ieder van ons kan doen met onze unieke manier van zijn. Het delen van ervaringen van activisme met anderen kan helpen dit proces te ontgrendelen en de punten te verbinden tussen persoonlijke betrokkenheid en de systemische gevolgen ervan. Madalena Meneses in deze blog deelt haar ervaring bij de internationale Agora van vrijwilligers georganiseerd door de Campagne "Change for the Planet- Care for the People" aan de zijlijn van de klimaatverandering conferentie COP 24.
Het was een uitdaging om in Katowice te zijn: in de onderhandelingen duiken, het ongelooflijke AGORA-programma volgen en alles en vooral iedereen een plaats in mijn hart laten innemen. Laten we duidelijk zijn: het was een geweldige! Misschien leed ik daarom aan een lange jetlag - een concept dat mijn vriend Odile zo vriendelijk was me uit te leggen: het ongemak dat voelde wanneer de ziel nog niet is aangekomen, hetzij vanwege een fysieke reis (per transport) of vanwege een intense innerlijke reis . Controleren!
CIDSE orkestreert enkele details van het AGORA-programma - © Madalena Meneses
Voor de COP24 was ik er absoluut zeker van dat ik een analoge fotograaf wilde worden. Maar toen was ik zo overweldigd dat ik bang was dat fotografie niet genoeg was ... Verandering is zo dringend dat ik in twijfel werd gezonken, beschaamd omdat ik zoveel water in het fotolab had doorgebracht en me veel te schuldig voelde omdat ik nog steeds met het vliegtuig reisde. Maar toen verlichtten mensen mij, degenen die al een tijdje in de ecologische bekering zitten… ze weten dat het een proces is. En plotseling slaagde ik er weer in om adem te halen, omdat de enige twee vereisten om te veranderen zijn: willen veranderen en er eerlijk over zijn. Het kennen van zoveel mensen wier leven al beschadigd is en / of wiens leven al een duidelijk voorbeeld van verandering is, opende niet alleen mijn geest, maar ze scheurden ook mijn hart omdat deze mensen die het meest vechten voor klimaatrechtvaardigheid het meest veerkrachtig en tolerant zijn degenen: en ze beoordelen je niet, ze laten je vrij.
Alle groepen herenigen voor de mars - © Madalena Meneses
Het was geweldig om iedereen te ontmoeten: mensen van over de hele wereld, van totaal verschillende afkomst, leeftijden, ervaringen en omstandigheden, maar die voelen en leven zoals ik. Laat me zeggen dat ik niet speciaal ben, dat zijn we allemaal: beseffen dat we allemaal diep menselijk zijn en daarom eeuwig verbonden zo krachtig is! Alsof het niet genoeg is om onder dezelfde hemel te leven en dezelfde planeet te delen ... Dit geeft ons een onbeschrijfelijke kracht en creëert uitstekende kansen - zoals een man met roze haar en een priester die zij aan zij lopen zoals we zagen tijdens de mars (8.12).
Terug in het lab probeer ik nog steeds uit te zoeken wat mijn grotere missie is. Ik ben absoluut verliefd op het analoge proces: bij het maken van een foto gaat het erom het licht in de film te laten schrijven en om een afbeelding af te drukken, laat je schaduwen het licht onthullen. Het helpt me ook echt om mijn menselijkheid te begrijpen. De waarheid is dat ik de foto's die ik heb gemaakt nog steeds aan het ontwikkelen ben, ik bedoel, ik probeer me nog steeds bewust te worden van alles wat ik moet weten, begrijpen en leren van deze geweldige ervaring.
© Madalena Meneses
Eerste opname van de film. Theoretisch is dit niet goed, maar voor mij is het geweldig. Niet alleen kunnen we Giorgio zien, de geweldige ninja van CIDSE - die altijd voor alles zorgt zonder dat je het merkt, maar ook kun je echt zien dat het licht de baas is.
Ricardo Reis zei ooit: «Para ser grande, se inteiro: nada / Teu exagera ou exclui. / Sê todo em cada coisa. Põe quanto és / No mínimo que fazes. / Assim em cada lago a lua toda / Brilha, porque alta vive »- Ik durf het heteroniem van Fernando Pessoa niet te vertalen, maar ik wilde echt dit mooie en krachtige gedicht delen dat het respect benadrukt dat we voor onszelf zouden moeten hebben.
Onze gids in het Silesian Museum, in Katowice- © Madalena Meneses
Dat is wat ik het meest wil bedanken: de enorme motivatieboost die ik kreeg bij de AGORA en bij mensenlicht. Dat is wat me op weg houdt naar verandering, ook al heb ik een lange weg voor me: als activist, als fotograaf en vooral als mens. Een vriendin van me (een echt geïnspireerde) zei ooit tegen me dat een echte artiest niet creëert, ze omarmt gewoon het kanaal dat ze is. En dat is op dit moment mijn grootste inzet.