Reflecties op de COP25-conferentie over klimaatverandering van de Verenigde Naties (UNFCCC) door Martin de Jong, december 2019
De lucht was koud in Madrid,
zo ook het politieke klimaat.
Terwijl we in het noorden zijn
onze uitstoot verminderen
gewoon om daar te zijn,
de armen van het Zuiden hadden hun stemmen laten hakken,
voor nu gesloten, geduwd
tot hun dag in de zon.
Binnenin argumenten over woorden,
mogelijk verkeerd begrepen,
in meerdere talen.
Concurrerende stemmen.
Financiële kredieten gegenereerd door banken,
ondersteund door de machtigen.
Koolstofkredieten uitgedeeld door overheden
aan de grote zenders.
Terwijl de armen bedelen schalen houden
voor kruimels van de tafel.
Aan het einde van de dag,
zoals de wijzen ons eraan herinneren,
je kunt geen woorden of geld eten.
Toch zijn dit de dingen waar we om vechten.
En er is geen boekhouding
voor degenen die voor de aarde zorgen,
uit hun goede natuur.
Foto: Jeugdactie op de COP25. Credit: CIDSE