Oproep voor een bindend verdrag - CIDSE

Bel voor een bindend verdrag

Een bindend verdrag om de macht van ondernemingen te reguleren is essentieel voor een betere toekomst: verklaring van de aangesloten organisaties van de Verdragsalliantie als reactie op de COVID-19-crisis

Wij, de ondergetekende organisaties, alle leden van de Verdragsalliantie zijn bezorgd over de uitdagende situatie die wordt veroorzaakt door de COVID-19-pandemie en de economische en sociale gevolgen van de maatregelen die zijn genomen om de besmetting in te dammen, met inbegrip van de verschillende gevolgen voor vrouwen. We willen onze solidariteit betuigen met degenen die bijzonder getroffen zijn door de ziekte en de lockdown-maatregelen, de miljoenen gemarginaliseerde mensen die op de kruising staan ​​van meerdere kwetsbare situaties en voor wie fysieke afstandsvermindering geen optie is.

COVID-19 bevestigt duidelijk de analyse die we in de loop der jaren gezamenlijk hebben gemaakt. De extreme risico's en bedreigingen waarmee onze samenlevingen worden geconfronteerd bij het omgaan met de pandemie van vandaag, houden nauw verband met het falen van onze economische, politieke en sociale systemen om mensenrechten en milieubescherming te realiseren. In de context van de intergouvernementele onderhandelingen over het bindend instrument voor transnationale ondernemingen en andere zakelijke ondernemingen, die momenteel plaatsvinden onder auspiciën van de Europese Unie, maken we al enkele jaren de structurele pathogenese bekend van een gefinancialiseerde globalisering die de ongelijkheden binnen en tussen landen heeft vergroot. de Mensenrechtenraad in Genève.

Onze samenlevingen zijn bijvoorbeeld slecht toegerust om op de pandemie te reageren, als gevolg van een reeks belangrijke mislukkingen die gedereguleerde aanpassingsplannen voor de globalisering en machtsconcentratie van bedrijven in de afgelopen decennia hebben bepaald.   

Onbeperkt gebruik maken van bronnen heeft de grenzen tussen ecosystemen doorbroken, waardoor virussen die van nature in dieren voorkomen, naar de mens worden getransporteerd. 

Marktoplossingen en privatiseringsprocessen voor de sectoren volksgezondheid, zorg en sociale bescherming hebben aanzienlijk bijgedragen tot de verzwakking van de volksgezondheid, zorg en sociale bescherming, zelfs in landen die zijn uitgerust met nationale gezondheidsstelsels, wat dramatisch heeft geleid tot het gebrek aan paraatheid en onvoldoende capaciteit van de meeste nationale reacties op de dringende gezondheidsbehoeften die door de pandemie zijn veroorzaakt. 

Door de industrialisatie en globalisering van voedselsystemen is het vermogen van lokale voedselproducenten om gezond voedsel beschikbaar te stellen, verminderd om mensen lokaal te voeden, terwijl ultrabewerkt voedsel de kwetsbaarheid van mensen voor COVID-19 vergroot, zowel vanuit gezondheids- als financieel oogpunt. Het is een wrede realiteit dat in het midden van een dreigende voedselcrisis de landbouwproductie door lokale boeren - degenen die wereldwijd tussen de 70 en 80% van gezond voedsel voorzien - is opgeofferd vanwege lockdown-maatregelen. Aan de andere kant hebben besmettingsbeperkende maatregelen in de meeste landen in het belang van de grote agrovoedingsketens gewerkt, die vanuit het oogpunt van risicobeheer geen comparatief voordeel boden.

Wereldwijde arbeidsflexibilisatie heeft het aantal informele werknemers vergroot wiens precariteit vandaag de onderpand pandemie van COVID-19 is. Dit treft vooral vrouwen, die overwegend de meest onzekere, 'flexibele' en terciaris-banen hebben. Huishoudelijke werknemers en banen in de handel en de dienstensector zijn sterk gefeminiseerd, wat bijdraagt ​​aan de huidige loonkloof tussen mannen en vrouwen. Miljoenen van hen hebben hun inkomen verloren sinds het begin van de uitbraak, wat hun persoonlijke, gezins- en gemeenschapsomstandigheden dramatisch verslechtert. Waar geen sociale zekerheid bestaat, glijden miljoenen formele en informele werknemers af naar armoede of extreme armoede. 

De digitalisering van het onderwijs in de lockdown, met alleen privéfaciliteiten beschikbaar en alleen voor degenen die voor de technologie kunnen betalen, worden de vele kinderen uit gezinnen die niet in staat zijn om immatriculatiekosten en de hulpmiddelen voor onderwijsactiviteiten in deze noodsituatie te dekken, drastisch uitgesloten. Tegelijkertijd legt het vrouwen een grotere zorglast op. Zelfs in die landen waar openbare toegang is, wordt algemeen aangenomen dat vrouwen thuis voor de kinderen zullen zorgen en de gezinnen zullen ondersteunen tijdens de sluiting. Gegevens die op nationaal niveau beschikbaar zijn, leveren steeds meer bewijs dat de technologische optie om onderwijs in aanwezigheid te vervangen een extra oorzaak van uitsluiting is, gezien de ongeadresseerde digitale kloof en de zorgcrisis. 

De prioriteit die bepaalde regeringen geven aan oorlogsvoorbereiding en militaire uitgaven in hun nationale begrotingen, onder meer door steun aan een nooit in crisis zijnde wapenindustrie, enorme middelen naar de defensiesector hebben afgeleid, waardoor de nationale begrotingen en industriële sectoren volgens onnodige prioriteiten zijn gestructureerd. Door de verovering van de Amerikaanse bedrijven, de wapenindustrie, de winningsindustrie en andere grote industrieën, schaadt het bestaande beleid ons en schendt het onze mensenrechten.  

Door uitbuiting, onteigening en direct misbruik van mensenrechten en milieurechten, en het vastleggen van openbare beleidsvorming door bedrijven, werkt de macht van het bedrijf nu aan het handhaven van een dominant economisch systeem dat bedrijfswinsten voorrang geeft boven de verwezenlijking van mensenrechten. Deze strategie heeft niet alleen de verzwakte of niet-bestaande productiecapaciteit van de staten blootgelegd voor het scala aan gezondheidsinstrumenten dat nodig is om de verspreiding van de ziekte thuis tegen te gaan, maar heeft ook de capaciteit en de financiële beschikbaarheid van de staten op tragische wijze in gevaar gebracht om adequaat te reageren op de noodzakelijke sociale uitgaven en overdrachten op grote schaal. 

Regeringen moeten in deze ongekende tijden moeilijke keuzes maken, grotendeels als een erfenis van veel misbruik van bedrijfsgedrag dat staten niet hebben kunnen of willen regeren, ondanks de negatieve gevolgen voor mensenrechten en milieurechten. De omvang van de zeggenschap van bedrijven over de overheid is een endemische bron van pathogenese, waarvan de inefficiëntie uiteindelijk naar voren is gebracht als een punt van non-return door de wereldwijde uitbraak van COVID-19, ten gunste van een maatschappelijke zoektocht naar het terugwinnen van de verantwoordelijkheid van het publiek. Diensten. Maar we zijn er nog niet.   

Sommige getuigen uit verschillende gemeenschappen in onze beweging hebben gemeld dat bedrijven die betrokken zijn bij extractieve projecten lockdowns misbruiken om geïnformeerde toestemmingsbepalingen over te slaan. Anderen hebben uitgelegd hoe tussenpersonen profiteren van de gezondheidscrisis om kleine voedselproducenten minder te betalen terwijl ze de prijzen in de steden verhogen, met het excuus van de lockdown. Andere groepen hebben de vooringenomenheid onthuld van nationale pandemische maatregelen die in grote mate de agro-industrie en haar distributiekanalen begunstigen, terwijl de steun die aan boeren wordt geboden meestal via particuliere verzekeringsregelingen is. Schendingen van de rechten van landarbeiders omvatten ploegverlengingen, gecombineerd met totale nalatigheid met betrekking tot slechte huisvesting, onvoldoende voedsel en hygiënische omstandigheden, in strijd met fysieke afstandsmaatregelen opgelegd door regeringen. Massale ontslagen van werknemers zijn ook gemeld door onze leden in verschillende landen. 

Hoewel informatie een essentiële voorwaarde is voor de uitoefening van enig recht, hebben in de nasleep van Covid-19 een aantal technologiebedrijven tijdens deze crisis een golf van activiteiten gezien. Sommigen hebben al enorme persoonlijke gegevens van gebruikers verkregen die mensen kunnen volgen en inbreuk maken op hun recht op privacy. Vanwege het beleid dat grotendeels wordt beïnvloed door bedrijven, wordt het recht op toegang tot informatie daarentegen beperkt of opgeschort. Dit vormt een groot obstakel bij de toegang tot rechtsmiddelen voor mensen wier rechten worden geschonden. 

De grond voor het testen van de wil en de macht van overheden ten opzichte van het bedrijfsleven in de context van COVID19 komt binnenkort met betrekking tot de toegang tot de essentiële gezondheidsgoederen en -apparatuur - vaccins, medicijnen en alle andere medische hulpmiddelen - die zullen worden ontwikkeld en geproduceerd om het nieuwe coronavirus te beheersen en te bestrijden. Farmaceutische bedrijven hebben aantoonbaar stappen ondernomen in landen om al te profiteren van de huidige race naar genezing tegen COVID19 (cfr. Gilead-verzoek om weesgeneesmiddel aan de FDA), en ze gebruiken hun enorme bedrijfsmacht om zich te verzetten tegen de maatregelen van de overheid om uitzonderingsprocedures voor octrooien in landen, evenals elk ander collectief intergouvernementeel initiatief om vaccins en medicijnen te ontwikkelen en te produceren als mondiale publieke goederen, onder auspiciën van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). 

Het dominante economische systeem stelt grote bedrijven in staat om een ​​aanzienlijk bedrag aan financiering toe te wijzen om de gevolgen van lockdown-maatregelen en de dreigende economische crisis voor hun winst te verzachten. In deze setting beïnvloeden bedrijven internationale en nationale wetgevings- en beleidsbeslissingen ten gunste van hun winstmarges.  

De vele onweerlegbare lessen van COVID-19 leiden ons allemaal naar één convergerende richting, namelijk het belang van de invoering en bevordering van wettelijke kaders, op nationaal, regionaal en internationaal niveau, om de verantwoordingsplicht van bedrijven met betrekking tot mensenrechten en milieurechten te waarborgen. In deze broodnodige wereldwijde inspanning om een ​​systeem van deregulering te doorbreken en de capaciteit van de regeringen om de norm te bepalen, te verbeteren, het onderhandelingsproces rond het Binding Instrument on Transnational Corporations (TNCs) en Other Business Enterprises (OBE's) over mensenrechten moet worden voortgezet. Uiteindelijk hebben we met het nieuwe normaal nieuwe normen nodig. We hebben wettelijk bindende regelingen nodig waardoor het recht op sociale bescherming en gezondheidszorg, het recht op voedsel en water, het recht op onderwijs en werk, het recht op een gezond milieu, het recht op informatie, het recht op privacy, het recht op vrijheid van vergadering worden naar behoren aangepakt, bevorderd en beschermd door de staat, als sleutelelementen voor de transformatieve verandering die we willen zien in de richting van substantiële democratie en duurzame ontwikkeling. Als we de Agenda 2030 serieus nemen, is een wettelijk bindend instrument om de macht van bedrijven te reguleren de concrete stap die we nodig hebben om in de richting van gerechtigheid, de rechtsstaat en echte duurzaamheid voor iedereen te komen; het beste vaccin om pandemieën zoals het huidige te voorkomen.

Niets zal hetzelfde zijn, wordt vaak gezegd. Maar verandering zal niet vanzelf gebeuren. Dit betekent dat COVID-19 een buitengewone kans biedt om de expertise van gemeenschappen en de kennis van sociale bewegingen te omarmen om de nieuwe samenlevingen vorm te geven waar de rechten van de planeet en de menselijke waardigheid prevaleren boven bedrijfswinst. Na de COVID19 is de actieve deelname van grassroots communities, sociale bewegingen en maatschappelijke organisaties aan het proces van het bindende verdrag en aan elke vergelijkbare normatieve route op nationaal of regionaal niveau van nog groter belang. Dit zijn de mensen die uiteindelijk de hoogste prijs van de pandemie zullen hebben geleden, niet alleen wat hun gezondheid betreft. Dit zijn de mensen die tijdens de pandemie mensen met grotere behoeften hebben begeleid en ondersteund. Dit zijn de mensen die het beste weten wat de impact is van het wegnemen van de basisregels van een gedisciplineerde samenleving in een scenario van toenemende ongelijkheid, helaas aangewakkerd door de gevolgen van de pandemie.

De COVID-19-crisis vertelt ons dat we samenlevingen nodig hebben waarin effectieve verantwoordingsmechanismen bestaan.  Daarom dringen wij er bij alle nationale autoriteiten, en met name de delegaties van de lidstaten van de Raad voor de mensenrechten, op aan al het mogelijke te doen om door te gaan met de aanneming van een bindend instrument voor transnationale ondernemingen en OBE's, de diplomatieke weg te versterken en effectieve deelname te garanderen van die actoren die echt streven naar democratie, verantwoordingsplicht en het algemeen belang. 

Deze processen moeten de weg vrijmaken voor het opbouwen van de nieuwe normaliteit waarin huidige en toekomstige generaties kunnen profiteren van de resultaten van de toezeggingen van staten die zijn vastgelegd in de rechtsstaat en in onze nationale grondwetten.

MELD U HIER AAN

Zie onderstaande lijst met namen en organisaties die zich al hebben aangemeld:

  1. FIAN International
  2. Dominicanen voor Justitie en Vrede (Orde van Predikers)
  3. Réseau International des Droits Humains RIDH
  4. Navdanya International
  5. Indonesië voor mondiale rechtvaardigheid (IGJ)
  6. Centrum voor gezondheidswetenschappen en recht
  7. FIAN Zwitserland
  8. Pools Instituut voor mensenrechten en bedrijfsleven
  9. Movendi Internationaal
  10. Jordens Vanner
  11. Wereldwijd beleidsforum
  12. Meena Menon en Chandan Kumar
  13. Friends of the Earth Germany (BUND)
  14. ONKRUID - Wereldeconomie, ecologie en ontwikkeling
  15. Frankrijk Amérique Latine (FAL)
  16. SÜDWIND - Institut für Ökonomie und Ökumene
  17. wereldwijde sociale rechtvaardigheid
  18. Society for International Development (SID)
  19. Campanya Catalunya Noals Tractats de Comerç i Inversió
  20. SAMENWERKING
  21. Centro de Documentación en Derechos Humanos "Segundo Montes Mozo SJ" (CSMM)
  22. Grupo de Trabajo Suiza Colombia vragen!
  23. Centro de Públicas Públicas en Derechos Humanos-Peru EQUIDAD
  24. tussenkomst en broederschap
  25. ActionAid International
  26. ALTSEAN-Birma
  27. CCFD-Terre Solidaire
  28. Dezelfde rechten voor iedereen
  29. Amis de la Terre Frankrijk
  30. PODER PROJECT ORGANISEERT ONTWIKKELINGSONDERWIJS EN ONDERZOEK
  31. AMDH (Vereniging Marocaine des Droits Humains)
  32. Comité de Defensa del Patrimonio Nacional E
  33. Aitec
  34. Commonwealth Mensenrechtenorganisatie (CHRI)
  35. PPSS / Anti-Jindal & Anti-POSCO-beweging
  36. Socialist Workers & Youth League
  37. Attac Frankrijk
  38. APDHE-Asociación Pro Derechos Humanos España
  39. Afrikaanse coalitie voor zakelijke verantwoording
  40. medico international
  41. Internationale openbare diensten
  42. Stichting Finanza Etica
  43. Commissie Justice et Paix
  44. Ecologen in actie
  45. Colectivo de Abogados "José Alvear Restrepo"
  46. FIAN Sri Lanka
  47. FIAN België
  48. Jorge Fonseca Castro
  49. ANTONIO DE LELLIS
  50. Ruchi Shroff
  51. Maryanne Stone-Jiménez
  52. Thomas Schwarz, uitvoerend secretaris, MMI-netwerk
  53. Stella Jobin
  54. Carola Mejía
  55. Atif Abdel Mageed Mohamed
  56. Individu
  57. Claudio Schuftan
  58. Pablo A. de la Vega M.
  59. Maha Abdullah
  60. Edgar Mojica Vanegas
  61. Alaa Talbic
  62. Gabriela Franco
  63. Itzel Fernandez Pando
  64. Reinaldo Villalba Vargas
  65. ÀLTSEAN-Birma
  66. Nieuwe ogen
  67. Herr Prof. Andreas Neef
  68. Tomaso Fernando
  69. FIAN Zweden
  70. FIAN Duitsland
  71. Prof. Anne C Bellows
  72. badil
  73. Karin Hooijberg
  74. Consejo de Investigación en Desarrollo
  75. Het Centrum voor Onderzoek naar Multinationale Ondernemingen (SOMO)
  76. Transnationaal Instituut
  77. Transnationaal Instituut
  78. Tina Wirnsberger
  79. Sigrid Kroismayr
  80. ONG Ecosistemas - Chili
  81. FIAN Internacional afdeling Hondurasura
  82. Housing and Land Rights Network - Habitat International Coalition
  83. Transform! Bij
  84. Comité pour les droits humains en Amérique latine
  85. Centrum voor vredeseducatie en gemeenschapsontwikkeling
  86. FIAN Colombia
  87. Gestos (soropositividade, communicatie, algemeen)
  88. Succes kapitaalorganisatie
  89. Vereniging ter bevordering van duurzame ontwikkeling
  90. Sinéad Meade
  91. Tempel van begrip
  92. Angelo Stefanini
  93. Luisa Cruz Hefti
  94. Toni Peratoner
  95. Wereldwijde boscoalitie
  96. Equidad de Género: Ciudadanía, Trabajo y Familia
  97. Tripla Difesa Onlus
  98. FIAN Mexico
  99. Centro de Políticas Públicas y Derechos Humanos - Perú EQUIDAD
  100. FIAN Ecuador
  101. Focus op het Zuiden
  102. Elli Joost
  103. Hazel Lavitoria
  104. Fidh
  105. Lisa Sterzinger
  106. CNCD-11.11.11
  107. Cairo Institute for Human Rights Studies (CIHRS)
  108. solidefonds
  109. FIAN Oostenrijk
  110. Transnationaal migrantenplatform-Europa
  111. Tetet Nera-Lauron
  112. DAWN (ontwikkelingsalternatieven met vrouwen voor een nieuw tijdperk)
  113. MultiWatch
  114. Wereldmars van vrouwen-Turkije
  115. Ekumenická akademie (Oecumenische Academie, Tsjechië)
  116. Adriano Cattaneo
  117. Sonja Stara
  118. FOCO Foro Ciudadano de Participación by la Justicia y los Derechos Humanos
  119. Cristianne Famer Rocha
  120. mijnen, mineralen en mensen
  121. CIDSE
  122. WIDE + (Women In Development Europe +)
  123. Centro de Políticas Públicas y Derechos Humanos - Peru EQUIDAD
  124. Corporate Accountability
  125. Movimento Águas e Serras de Casa Branca, Brumadinho, Brazilië
  126. Justiça nós Trilhos, Brazilië
  127. Justica nos Trilhos
  128. Netwerk sociale verantwoordelijkheid
  129. Sofia Manukyan
  130. Beleid voor gelijke toegang tot gezondheid (PEAH)  http://www.peah.it/
  131. Menselijke waardigheid
  132. Madhyam (New Delhi, India)
  133. FRANCISCANS INTERNATIONAAL
  134. Consortium van Ethiopische mensenrechtenorganisaties
  135. Alliance for Food Soverignity in Afrika
  136. CMAT
  137. Afrikaans centrum voor biodiversiteit
  138. Hoop voor plattelandsvrouwen
  139. FIAN Oostenrijk
  140. IRPAD / Afrique
  141. Europees netwerk tegen de privatisering en commercialisering van gezondheid en sociale bescherming
  142. Ethiopische Vereniging voor consumentenbescherming
  143. Stichting voor het behoud van de aarde (FOCONE)
  144. Samuel Hoeard
  145. Bri Scott
  146. Observatorio Ciudadano Chili
  147. CORE Coalitie VK
  148. C. Clare Hinrichs
  149. Katrin Seifried
  150. Centrum voor mensenrechten en ontwikkeling 
  151. Coördinatie Nationale de la Plate Forme Paysanne du Niger
  152. Sara Munera
  153. Maria Inés Alcayaga
  154. WSM
  155. Plataforma Boliviana van de Cambio Climático
  156. Trócaire
  157. Martha Lucia Gomez
  158. horia ros
  159. Dutilloy Marie
  160. Glanzende Varghese
  161. Instituut voor landbouw en handelsbeleid
  162. Maria Chiara
  163. Elisabeth Lamour
  164. Najoua Baccar (ATFD)
  165. Libertad Arguello
  166. Abraham Palafox Gastelum
  167. Consorcio voor het Diálogo Parlamentario MX
  168. UNISON
  169. Fian Indonesië
  170. Andrea Casale
  171. Studievereniging Informazione Salute Italia
  172. Medicina Democratica odv
  173. Barbara Grandi
  174. Fulvio Aurora
  175. SEATINI Zuid-Afrika
  176. FIAN Brazilië
Deel deze inhoud op sociale media