Auteurs: Daniel Fyfe, Ayushi Kalyan, Yifang Tang, M. Alejandra Morena, Astrud Lea Beringer
A nieuw rapport van het Global Network for the Right to Food and Nutrition (GNRtFN) schetst een alternatief verhaal van honger
Iets meer dan een week na de publicatie van het VN-rapport over de staat van voedselzekerheid en voeding (SOFI) met de wereldwijde cijfers over honger en voedselonzekerheid, publiceert het Global Network for the Right to Food and Nutrition (GNRtFN) zijn State of the Right to 2020 Voedsel- en voedingsrapport.
Als in de vorige editie, probeert deze kwestie aanvulling op SOFI een alternatieve benadering gebruiken op basis van vooruitgang met betrekking tot het recht op voedsel en voedselsoevereiniteit om honger en ondervoeding te monitoren.
"Het doel is om verder te kijken dan de cijfers die door SOFI worden gepresenteerd, door inzichten te geven uit strijd op het terrein in verschillende regio's, een perspectief dat te vaak wordt weggelaten uit discussies over voedselonzekerheid", legt Daniel Fyfe uit, monitoring coördinator van FIAN International, secretariaat van het GNRtFN.
"Gemeenschappen, sociale bewegingen en maatschappelijke organisaties die dagelijks ter plaatse werken, zijn de" echte experts "wier stem moet worden gehoord bij het toezicht op het recht op voedsel en voeding", Fyfe gaat verder.
Het rapport van dit jaar laat ook zien hoe de COVID-19-pandemie decennia van mislukt beleid aan het licht heeft gebracht dat de sociale en arbeidsrechten van mensen afsnijdt en hen overgeleverd heeft aan voedselbanken en andere liefdadigheidsinstellingen. Samen met COVID-19 Monitoring Reports van FIAN International, laat dit nummer zien hoe de structurele oorzaken van honger en ondervoeding dateren van vóór de COVID-19-pandemie, wat volgens SOFI het aantal hongerige mensen ernstig zal doen toenemen, waardoor de doelstelling 'Geen honger tegen 2030' van Duurzame Ontwikkelingsdoelstelling 2 nog moeilijker te bereiken is bereiken.
Enkele van de ontwikkelingen met betrekking tot het recht op voedsel en voeding die in het rapport worden benadrukt, zijn onder meer:
- De uitbraak van de COVID-19-ziekte heeft de intrinsiek verband tussen het overheersende industriële voedselsysteem, klimaatverandering en ecologische vernietiging. Het recht op voedsel en voeding biedt een plaats van samenkomst voor de bewegingen op het gebied van agrarische en klimaatrechtvaardigheid, en dient als een krachtig instrument om de klimaatcrisis aan te pakken.
- In alle regio's zijn gemeenschappen en lokale overheden al actief bezig met het transformeren van voedselsystemen, zoals in Gaza, waar stedelijke en voorstedelijke landbouwpraktijken strategieën zijn geworden om voedselsoevereiniteit te bereiken in een context van aanhoudende crisis; of op de Balearen in Spanje, waar de lokale overheid haar inkoopbeleid heeft gebruikt om verse voedingsproducten te kopen van kleinschalige lokale voedselproducenten voor voedselhulp en voor maaltijden op openbare scholen.
- Autoritarisme en aanvallen op mensenrechten blijven bestaan in regio's, bijvoorbeeld in India, de Filippijnen en Malawi. Moorden op mensenrechtenverdedigers zijn nog steeds wijdverbreid in Colombia, Mexico, Honduras en Brazilië.
- Anderzijds is het recht op voedsel en voeding versterkt door progressieve juridische ontwikkelingen op nationaal niveau, bijvoorbeeld in Paraguay, Honduras en Togo. Op regionaal niveau nam de Afrikaanse Commissie voor de rechten van de mens en de rechten van het volk een resolutie aan over het recht op voedsel en voeding, terwijl het Inter-Amerikaanse Hof voor de Rechten van de Mens een baanbrekend besluit nam waarin voor het eerst een schending van het recht op voedsel werd erkend.
- De verantwoordingsplicht van de mensenrechten op internationaal niveau wordt nog steeds verzwakt: het VN-kantoor van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten (OHCHR) kreeg te kampen met ernstige budgettaire beperkingen, en het maatschappelijk middenveld over de hele wereld hard bekritiseerd de ondertekening van een strategische partnerschapsovereenkomst tussen de VN en het World Economic Forum als bedrijfsovername van de VN.
"Het rapport over de staat van het recht op voedsel en voeding bevestigt de dringende noodzaak om de mensenrechten te beschermen", Merkt Daniel Fyfe op.
"In het licht van de huidige meervoudige crises zijn gemeenschappen over de hele wereld al begonnen met het organiseren van de transformatie van voedselsystemen, wat inhoudt dat ze de rechten claimen van kleinschalige voedselproducenten die het meeste voedsel produceren dat we consumeren. Meer dan ooit moeten staten dringend implementeren belangrijke instrumenten voor de verwezenlijking van het recht op voldoende voedsel en voeding aangenomen door het VN-Comité voor Wereldvoedselzekerheid, evenals de VN-verklaring over de rechten van boeren en andere mensen die in plattelandsgebieden werken”, Besluit Fyfe
Opmerking: het rapport heeft betrekking op de periode tussen juli 2019 en juli 2020. Het beweert niet volledig te zijn, maar heeft betrekking op landen, regio's en gevallen waarin de GNRtFN-leden actief zijn.
CIDSE is lid van het Wereldwijde netwerk voor het recht op voedsel en voeding dat bijna 50 maatschappelijke organisaties en sociale bewegingen uit alle hoeken van de wereld omvat.