Fratelli tutti - over solidariteit, broederschap en sociale vriendschap - CIDSE

Fratelli tutti - over solidariteit, broederschap en sociale vriendschap

Terwijl we proberen uit de wereldwijde crisis van de pandemie te komen, heeft paus Franciscus ons zijn reflecties gegeven over hoe we dit zouden kunnen doen, en ons eraan herinnerd dat niemand van ons veilig zal zijn als we niet allemaal veilig zijn. Dit is niet de eerste keer dat de paus heeft gesproken over onze onderlinge verbondenheid en verantwoordelijkheid jegens elkaar als één menselijke familie die een gemeenschappelijk huis deelt. Zijn vorige encycliek, die vijf jaar geleden werd gepubliceerd, Laudato Si ', was een oproep om te begrijpen hoe de acties die we ondernemen, de keuzes die we maken en onze levensstijl alle vormen van leven op deze planeet bedreigden terwijl we doorgaan met het voorbijgaan aan planetaire grenzen. Een jaar geleden verzamelde de paus de bisschoppen en andere leiders van de Amazone om na te denken en te bespreken hoe ons koloniale en destructieve gedrag ten opzichte van het Amazonegebied leidde tot de snelle en dramatische verdwijning van culturen, soorten en mensenlevens in dit deel van de wereld. Hij nodigde ons uit om te luisteren, om ons open te stellen voor andere waarheden, verhalen en kennis die de inheemse volkeren van het land met ons konden delen, om onze planeet, ons huis en dus onszelf te beschermen.  

Tijdens de Covid-19 pandemie ging paus Franciscus nogmaals verder met het uitwerken van deze gedachten van onderlinge afhankelijkheid en onderlinge verbondenheid en de relatie tussen onze excessen, ons individualisme, ons nationalisme en het lijden dat we om ons heen zagen. Alleen samen zouden we deze gekwetste wereld genezen, alleen door te transformeren, om te vormen tot een cultuur van zorg, verantwoordelijkheid, harmonie en luisteren, zouden we sterker uit deze crisis komen.  

Deze nieuwe brief aan de wereld spreekt van solidariteit en broederschap. Het herinnert ons eraan om te denken in termen van "universeel algemeen welzijn", om deel te nemen aan een economie die "een integraal onderdeel is van een politiek, sociaal, cultureel en populair programma". Het zet deze reflectie over het verband tussen hoe we met de aarde omgaan en hoe we met elkaar omgaan, voort en verdiept het, door ons steeds dichter bij onze eigen rol en verantwoordelijkheid te brengen in de manier waarop we met onze 'naaste' omgaan. Wie is onze buurman? Hij vraagt, verwijzend naar de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan, alleen om te antwoorden dat het niet om de ander gaat. Het gaat over ons. We moeten de buurman zijn. In de derde encycliek daagt paus Franciscus ons nogmaals uit om uit onze gevaarlijke trends van het bouwen van muren, van zelfbescherming, nationalisme en isolationisme te stappen. Hij roept de multilaterale instellingen op, politici, regeringen, maar ook individuen om een ​​nieuw soort menselijke gemeenschap te vormen. Hij nodigt ons uit om te hopen, want zoals hij zegt: "Hoop is moedig", en om onszelf open te stellen voor de wereld om ons heen, omdat het in de rijkdom van onze diversiteit en de veelheid aan stemmen en ideeën is dat we vrede zullen opbouwen. . 

Soms, erg politiek, schuwt hij er niet voor om alle manieren te identificeren waarop we geen goede buren zijn geweest, geen broeders en zusters van andere naties, andere volkeren en de uitgeslotenen in onze eigen samenlevingen.  

Eén woord komt zo vaak terug dat het moeilijk te tellen is, zoals een meditatieve herhaling door de hele tekst. Liefde. Liefde voor onze naaste, liefde voor onze mensen, liefde voor onze cultuur, sociale liefde, politieke liefde, broederlijke liefde. Terwijl hij de wolken noemt die boven onze wereld hangen, deelt hij met ons hoe we ze kunnen achtervolgen en hoe we samen een nieuwe wereld kunnen voorstellen. Maar wat tijdens deze lezing duidelijk is, is dat nieuwe systemen moeten worden bedacht, nieuwe ideeën moeten worden overwogen, nieuwe wegen moeten worden aangelegd, en de enige manier waarop dit zal gebeuren, is als we ons hart openen en samen handelen voor gerechtigheid, waardigheid, solidariteit en het gemeenschappelijke goed. Vrede zal mogelijk zijn “op basis van een mondiale ethiek van solidariteit en samenwerking in dienst van een toekomst die gevormd wordt door onderlinge afhankelijkheid en gedeelde verantwoordelijkheid in de hele menselijke familie”.

Josianne Gauthier, secretaris-generaal van CIDSE
Deel deze inhoud op sociale media