Vandaag, 29 november, is Internationale dag van solidariteit met het Palestijnse volkBij deze gelegenheid vestigt CIDSE de aandacht op de verwoestende impact van het tekort aan humanitaire hulp op kinderen in Gaza. De blokkade en het voortdurende conflict in Gaza sinds 7 oktober 2023 verergeren de humanitaire crisis nog verder, belemmeren de levering van hulp en verergeren het lijden van kinderen.
De oorlog en de belegering van Gaza hebben een van de meest urgente humanitaire crises van onze tijd veroorzaakt. Met 2.1 miljoen inwoners is Gaza nog steeds een van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld. Kinderen, die Ongeveer 47% van de bevolking van Gaza, wordt bijzonder hard getroffen door de humanitaire crisis.
Gedurende de ruim een jaar durende oorlog in Gaza zijn burgers onevenredig vaak het doelwit geweest van aanvallen, ontheemding en moord door het Israëlische leger. Ruim dertig Palestijnen zijn gemeld omgekomen, waaronder 17,000 kinderen. Duizenden kinderen zijn gemiddeld gewond geraakt, meer dan tien kinderen per dag verliezen een of beide benen in Gaza sinds het uitbreken van de oorlog. Bovendien, meer dan 21,000-kinderen Er worden naar schatting nog steeds mensen vermist. Velen liggen nog onder het puin, vast of begraven in anonieme graven.
Sinds het begin van de oorlog heeft Israël strenge maatregelen opgelegd het belemmeren van de aankomst van humanitaire hulp, met name in de noordelijke Gazastrook, wat wijdverspreide hongersnood en ziektes veroorzaakt. De situatie is ernstig verslechterd na de invasie van het Israëlische leger in Rafah in mei. Sindsdien is de enige grensovergang tussen Egypte en Gaza vernietigd en gesloten, en komt er geen hulp meer binnen. Deze maand markeerde zelfs de lhet grootste aantal vrachtwagenladingen van hulp in 11 maanden die de Gazastrook binnenkomt met gemiddeld 22 vrachtwagens per dag, terwijl humanitaire organisaties zeggen dat er minstens 600 nodig zouden zijn. Er is ook systematisch targeting van humanitaire hulpverleners en instellingen, zoals bij Minstens 300 hulpverleners zijn al gedood en het aantal neemt nog steeds toe. De meesten van hen zijn werknemers van de United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees (UNRWA), en de humanitaire situatie in de Gazastrook blijkt nu nog catastrofaler te worden, nu De Israëlische Knesset heeft besloten de UNRWA te verbieden waardoor het moeilijker wordt om diensten te verlenen.
Het tekort aan humanitaire hulp treft de kinderen in Gaza onevenredig hard en brengt hen in groot gevaar. Chaiban, plaatsvervangend uitvoerend directeur van UNICEF heeft de oorlog in Gaza een “oorlog tegen kinderen” en benadrukte dat "“De Gazastrook is de gevaarlijkste plek ter wereld om als kind te leven”.
Het tekort aan humanitaire hulp in Gaza heeft ernstige gevolgen voor kinderen, zoals ondervoeding, gebrek aan toegang tot onderwijs, beperkte gezondheidszorg, psychische problemen en trauma's als gevolg van blootstelling aan geweld en ontheemding, en een grotere kwetsbaarheid voor uitbuiting.
Hongersnood en ondervoeding
Door het gebrek aan hulp zijn hongersnood en ondervoeding wijdverbreid in Gaza. Volgens Save the Children kenmerken acute ondervoeding en een risico op hongersnoodgerelateerde dood noodsituaties van voedselonzekerheid voor bijna 745,000 volwassenen en kinderen in Gaza. [1] Al 34 personen, waarvan de meesten kinderen zijn, zijn gestorven aan ondervoeding.
Think UNICEF, in Gaza “bijna 16 procent – of 1 op de 6 kinderen jonger dan 2 jaar – is acuut ondervoed”. Wijdverbreide ziekte en ondervoeding brengen zwangere vrouwen en baby's in gevaar. Baby's lopen het risico op levenslange chronische ziekten omdat hun immuniteit verzwakt is door gebrek aan goede voeding, beperkte toegang tot behandeling en schoon water. Een van de ontheemde vrouwen in het Shifa-ziekenhuis die gerapporteerd aan onze Partner DCI-P zei:
“Mijn zoon huilde de hele nacht van de honger. Zijn temperatuur steeg en hij kreeg stuiptrekkingen. Hij overleed vier dagen later”.
Gebrek aan toegang tot gezondheidszorg: impact van infectieziekten
Het doelbewust aanvallen van ziekenhuizen en zorgpersoneel door Israël heeft geleid tot een ineenstorting van het zorgstelsel in Gaza. Slechts 18 van de 36 ziekenhuizen in Gaza nog gedeeltelijk in bedrijf zijn. Gewonde kinderen worden niet goed behandeld vanwege het gebrek aan adequate medische zorg, wat leidt tot verdere gezondheidscomplicaties en in veel gevallen het verlies van jonge levens. De schaarste aan medische benodigdheden zorgt ervoor dat kinderen zonder pijnstilling worden behandeld, wat resulteert in kinderen die een operatie ondergaan en zelfs amputaties zonder anesthesie. Naast de Israëlische bevelen om ziekenhuizen te evacueren in het noorden van de Gazastrook, waardoor de levens van artsen en patiënten, vooral kinderen, in gevaar komen.
Slechte sanitaire voorzieningen en overbevolkte leefomstandigheden leidden tot de snelle verspreiding van infectieziekten die werden verergerd door een gebrek aan adequate medische zorg. In augustus meldde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat polio, dat in de Gazastrook was uitgeroeid, onlangs weer de kop opstak. Vanwege de huidige omstandigheden heeft het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid de hele Gazastrook uitgeroepen tot een polio-epidemiegebied na het detecteren van het virus in rioolwatermonsters. Twee rondes van vaccinatiecampagnes werden opgericht waarbij 556,774 kinderen onder de 10 jaar het poliovaccin kregen onder extreem moeilijke omstandigheden. Dat omvatte een wapenstilstand alleen voor de overeengekomen vaccinatielocaties binnen slechts 9 uur per dag, wat de werkploegen onder grote druk en constant gevaar zette tijdens de verplaatsing en het bereiken van alle ontheemden.
Verplaatsing
Rond 1.9 miljoen mensen in Gaza zijn ontheemd, de helft van hen zijn kinderen. Nu zijn de meesten van hen geconcentreerd in een heel klein gebied, in Deir Al Balah in het midden van de Gazastrook, en in Khan Younis Al Mawasi, wat het moeilijk maakt om humanitaire diensten effectief te bereiken en te distribueren. 9 op de 10 mensen in Gaza zijn sinds de eerste dag van de oorlog meerdere keren ontheemd geraakt en zijn sindsdien herhaaldelijk ontheemd geraakt. Gezinnen en gemeenschappen zijn verwoest door hun ontheemding, waardoor veel kinderen zonder de veiligheid en steun van hun ouders of families zijn achtergebleven.
Er wordt aangenomen dat 17,000 kinderen zonder begeleiding zijn waardoor ze worden blootgesteld aan talloze gevaren, waaronder uitbuiting, misbruik en mensenhandel. Ontheemde kinderen leven vaak in overbevolkte en onveilige omstandigheden, met beperkte toegang tot noodzakelijke zaken zoals voedsel, schoon water en onderdak. Bovenop de verschrikkingen van de oorlog heeft het ontbreken van een stabiele thuissituatie een langdurige impact op hun psychologische welzijn en ontwikkeling.
Geen toegang tot onderwijs
Israël heeft Gaza tot doelwit gemaakt onderwijssysteem in die mate dat 95% van alle scholen in Gaza schade heeft opgelopen. VN-experts waarschuwde dat “Deze aanvallen zijn geen geïsoleerde incidenten. Ze laten een systematisch patroon van geweld zien dat erop gericht is de basis van de Palestijnse samenleving te ontmantelen."Alle scholen in Gaza zijn al naar schatting gesloten 625,000 studentenen nu worden de meeste ervan gebruikt als schuilplaatsen voor ontheemden, hoewel velen van hen het doelwit waren van het Israëlische leger.
De vernietiging van scholen en het gebrek aan toegang tot onderwijs hebben gevolgen op de lange termijn voor de kinderen in Gaza. Het onvermogen om naar school te gaan vanwege onveiligheid, schade aan infrastructuur of ontheemding verstoort de educatieve reis van veel kinderen ernstig. Onderwijs is een cruciaal onderdeel van de ontwikkeling van een kind, het biedt niet alleen kennis, maar ook een gevoel van normaliteit en hoop voor de toekomst, en dit is wat de kinderen in Gaza wordt ontnomen.
Langdurig trauma
De aanhoudende bombardementen en grondaanvallen door het Israëlische leger, de blokkade en het daaruit voortvloeiende humanitaire tekort hebben een verwoestende impact op de geestelijke gezondheid van kinderen, wat leidt tot extreem hoge niveaus van angst, posttraumatische stress, verlies van eetlust, depressie en slaapstoornissen. De voortdurende blootstelling aan geweld, verlies, ontheemding en instabiliteit heeft bij hen tot wijdverbreide trauma's geleid. 500,000-kinderen In Gaza hadden mensen al vóór de oorlog behoefte aan psychologische en sociale ondersteuning. Nu hebben naar schatting ongeveer een miljoen kinderen behoefte aan geestelijke gezondheidszorg.
Reactie van partners
Als reactie op de huidige en toekomstige risico's waarmee kinderen in Gaza worden geconfronteerd, hebben de partners van CIDSE-leden aanzienlijke inspanningen geleverd om deze effecten te beperken. Defence for Children Internationaal Palestina bijvoorbeeld, heeft getuigenissen verzameld en schendingen van kinderrechten gedocumenteerd via hun veldwerkers in Gaza. Andere partners, zoals Theatre Day Productions (TDP), bieden psychologische hulp aan kinderen en jongeren in Gaza via theater. Ondanks de vernietiging van het hoofdkwartier van TDP, voerde de organisatie meer dan 20 workshops drama, verhalen vertellen en vrije expressie voor ontheemde kinderen sinds het begin van de oorlog om de kinderen te helpen omgaan met de ondraaglijke situatie. Een van de TDP-dramadocenten zei:
“Ik voelde dat de sfeer niet oorlog was. Ik ging de kinderen helpen de druk te verlichten en hun hart te luchten. Ik ontdekte dat ik ook met hen mijn hart luchtte”.
Een van de kinderen die meedeed in een workshop van TDP verklaarde:
“Ik heb echt genoten van de dramaworkshop. Het was fijn om aan een groot project te werken. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt en oude vrienden beter leren kennen. Het voelt alsof ik mentaal ben veranderd. Toen mijn familie naar de voorstelling kwam kijken, zag ik dat ik dacht dat ze trots op me waren.”
Het werk van organisaties als TDP is van vitaal belang om de kinderen een gevoel van normaliteit en hoop te geven en hen psychologisch zoveel mogelijk te ondersteunen in zulke omstandigheden. Maar wat hard nodig is voor de kinderen in Gaza is een onmiddellijk einde aan de oorlog en internationale politieke verandering die hen in staat stelt om te gedijen en te hopen op een betere toekomst waarin hun fundamentele rechten worden gerespecteerd.
Note
[1] Geïntegreerde voedselveiligheidsfase classificatie fase 4
Over de auteur
Ahmed Al Aydi is vrijwilligerswerk bij Broederlijk Delen, een van de Belgische CIDSE-leden. Hij is een Palestijnse advocaat, mensenrechtenactivist en onderzoeker en heeft een masterdiploma in mensenrechten en democratie behaald aan het Instituut voor Politieke Wetenschappen van de Saint Joseph Universiteit in Beiroet. Hij houdt zich bezig met belangenbehartiging en lobbykwesties die verband houden met kinderrechten en heeft de mensenrechten in Palestina en het Midden-Oosten verdedigd en gepromoot.
De standpunten in het artikel zijn die van de auteur en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van CIDSE.
Omslagfoto: Mensen wachten bij een bakkerij in Khan Younis om wat brood te halen. Credit: Tareq Dahlan