Fratelli Tutti - Politiek als een daad van liefde en moed - CIDSE

Fratelli Tutti - Politiek als een daad van liefde en moed

Blogartikel door Josianne Gauthier, secretaris-generaal van CIDSE.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in het Vaticaan Website van Fratelli Tutti.

“Erkennen dat alle mensen onze broeders en zusters zijn, en het zoeken naar vormen van sociale vriendschap die iedereen omvat, is niet alleen utopisch. Het vereist een vastberaden inzet om hiervoor effectieve middelen te bedenken. ” (FT.180)

Men beschouwt politiek meestal niet als een daad van naastenliefde of liefde. Politiek is vaak teruggebracht tot de meest ondergeschikte vorm, en geassocieerd met hebzucht, overheersing, uitbuiting en corruptie. En toch, hier, in zijn laatste encycliek, daagt paus Franciscus ons allemaal uit om de adel van de politieke daad terug te eisen: om als leden van één menselijke familie verantwoordelijkheid te nemen voor het welzijn van allen.

Deze reflectie over onze verantwoordelijkheden jegens elkaar en de schepping werd met ons gedeeld midden in de tweede golf van de wereldwijde pandemie. Dit is ook de periode waarin christenen met advent beginnen, een tijd van voorbereiding, wachten en waakzaamheid. Op de donkerste dagen van het jaar op het noordelijk halfrond helpt het licht van Kerstmis ons om gefocust te blijven en niet te stagneren. In een wereldwijde pandemie, temidden van grote onzekerheid en angst, wanneer beweging en contact beperkt zijn, is het verleidelijk om onze ogen te sluiten en te wachten tot de storm voorbij is. Dit is echter niet hoe we uit deze crisis naar een betere wereld zullen komen. Alle broers roept ons op om actieve energie te vinden in onze liefde. Door de stormen, door het lijden, door ons mededogen, moet solidariteit komen en de moed om voor het algemeen welzijn op te komen.

Tijdens de Covid-19-pandemie ging paus Franciscus door met het uitweiden over onderlinge afhankelijkheid en de relatie tussen onze excessen, ons individualisme, ons nationalisme en het lijden dat we om ons heen zien. Alle broers is een grimmige herinnering in het midden van Covid dat niemand van ons veilig zal zijn als we niet allemaal veilig zijn. Alleen samen kunnen we deze gekwetste wereld genezen, alleen door ons te bekeren tot een cultuur van zorg, verantwoordelijkheid en luisteren, zullen we sterker uit deze crisis komen.

De vorige encycliek van paus Franciscus, Laudato Si ', sprak ook over onderlinge verbondenheid en verantwoordelijkheid. Het toonde aan hoe de westerse levensstijl alle vormen van leven op deze planeet bedreigde terwijl we doorgaan met het verleggen van planetaire grenzen. Een jaar geleden riep de paus een synode over de Amazone bijeen om na te denken over hoe de neokoloniale consumptie van de hulpbronnen van de Amazone culturen, soorten en mensenlevens in dit deel van de wereld vernietigt. In dit gemeenschappelijke huis zijn de macht en de middelen ongelijk verdeeld, en er zijn stemmen die nog niet zijn gehoord. Op de Amazone-synode nodigde de paus de katholieke gemeenschap uit om ons open te stellen voor de perspectieven en kennis die de inheemse volkeren met ons konden delen om onze planeet, ons huis en dus onszelf te beschermen.

Voor een netwerk van katholieke organisaties voor sociale rechtvaardigheid zoals CIDSE, Alle broers roept ons op om moedig te zijn, om de wolken te noemen die over ons allemaal hangen, om verantwoordelijkheid te erkennen, zelfs als het ongemakkelijk is. Zelfs als we moe en ontmoedigd zijn. Dat is precies het moment waarop we samen moeten staan ​​en uit ons geloof moeten putten. Voortbouwen op Laudato Si ' en Evangelii Gaudium, en de enorme hoeveelheid katholieke sociale leer, noemen we de symptomen van onze gekwetste wereld en hoe we ze moeten aanpakken. We hebben een extractief en kolonialistisch economisch groeimodel, dat een cultuur van ongelijke consumptie en discriminatie voortbrengt en resulteert in extreme ecologische en menselijke achteruitgang. We worden eraan herinnerd dat we met de aarde omgaan en hoe we met elkaar omgaan. Alle broers spoort ons allemaal aan om beslissingen te nemen voor het "universele algemeen welzijn" door ons steeds dichter bij onze eigen verantwoordelijkheid te brengen in de manier waarop we onze "naaste" behandelen. Een gezonde politiek zou onze economie veranderen in een economie die “een integraal onderdeel is van een politiek, sociaal, cultureel en populair programma”.

In de afgelopen tien jaar is het wantrouwen jegens democratische of multilaterale instellingen toegenomen. Paus Franciscus daagt ons uit om uit onze gevaarlijke trends van het bouwen van muren, van zelfbescherming, nationalisme en isolationisme te stappen. Door te spreken over het belang van het nakomen van collectieve, multilaterale verplichtingen en het werken in samenwerking tussen naties, herinnert hij ons eraan: "Moed en vrijgevigheid zijn nodig om vrijelijk gedeelde doelen vast te stellen en om ervoor te zorgen dat bepaalde essentiële normen wereldwijd worden nageleefd." (FT. 174). Hij roept multilaterale instellingen op, politici, regeringen, maar ook individuen om een ​​nieuw soort menselijke gemeenschap te vormen.

Alle wolken kunnen alleen worden opgeruimd als we ze wegblazen, als we het in ons hart vinden om ons tegen ze uit te spreken en een politieke verandering te eisen. We kunnen en moeten handelen naar de overtredingen waarvan we getuige zijn. We moeten onze eigen verantwoordelijkheden nemen, maar ook eisen dat onze politieke leiders handelen voor het algemeen welzijn en in het streven naar vrede.

Paus Franciscus nodigt ons uit om te hopen, want zoals hij zegt: "Hoop is moedig", en om onszelf open te stellen voor de wereld om ons heen, omdat het in de rijkdom van onze diversiteit en de veelheid aan stemmen en ideeën is die we zullen opbouwen vrede. We moeten onze politieke verantwoordelijkheden nakomen om ruimte te creëren voor gemarginaliseerde stemmen om hun plaats in te nemen, en onszelf laten transformeren door hun boodschappen.  

Terwijl we mediteren door de tweede golf en door advent, komen we weer terug bij het idee van liefde, zorg, broederschap, solidariteit en hoop. “Ook de politiek moet plaats maken voor een tedere liefde voor anderen” (194). We begrijpen dat dit niet alleen gericht is tot politieke leiders, maar tot ons allemaal, om ons uit te dagen om politieke actoren te worden en leiding te geven vanuit het hart.

EINDE

Omslagfoto: Josianne Gauthier - Krediet: Kerknet

Deel deze inhoud op sociale media