Inactiviteit tegen klimaatverandering is een morele schande - CIDSE

Inactiviteit tegen klimaatverandering is een morele schande

Gereageerd door zijne Eminentie Fridolin Besungu kardinaal Ambongo, Aartsbisschop van Kinshasa en vicevoorzitter van SECAM en voorzitter van de Commissie voor Justitie, Vrede en Ontwikkeling (SECAM).

Opmerking: Dit opiniestuk is oorspronkelijk gepubliceerd door Euractiv Op november 8, 2022.

De klimaatverandering verspreidt zich momenteel snel en intensiveert, en sommige trends zijn onomkeerbaar, volgens de IPCC's WI-bijdrage van het zesde beoordelingsrapport (AR6). Afrikaanse stemmen uit de kerk en het maatschappelijk middenveld eisen klimaatrechtvaardigheid in een van de meest kwetsbare continenten om de klimaateffecten te vergroten, aangezien COP27 begint in Sharm El Sheikh (Egypte). De katholieke kerk in Afrika hoopt dat de EU het voortouw zal nemen bij het verhogen van de klimaatambitie en -actie om ervoor te zorgen dat de internationale klimaatbesprekingen worden gevoerd in het belang van alle levende wezens en ons gemeenschappelijk huis in hart en nieren. Zoals paus Franciscus onlangs zei, vertegenwoordigt COP27 “de volgende kans voor iedereen om mee te werken aan het bevorderen van de effectieve uitvoering van de Overeenkomst van Parijs.”

Zijne Eminentie Fridolin Besungu kardinaal Ambongo is de aartsbisschop van Kinshasa en de vice-voorzitter van SECAM en voorzitter van de Justice, Peace and Development Commission (SECAM).

Hoewel Europa onlangs ook de gevolgen van klimaatverandering heeft ondervonden, zoals plotselinge droogtes en overstromingen, is de klimaatcrisis al veel te lang een realiteit voor mensen in heel Afrika. De recente hittegolven in de zomer in het noorden van het continent hebben geleid tot enorme sociale en economische verliezen en schade, het breken van temperatuurrecords en het ernstig ontwrichten van agrovoedingssystemen in een toch al hongerige regio. Stormen en cyclonen in het begin van het jaar veroorzaakten verwoestingen in zuidelijk Afrika en in Madagaskar, met de vernietiging van huizen en het verlies van levens tot gevolg. Oost-Afrika wordt geconfronteerd met de ergste voedselcrisis in een generatie, veroorzaakt door extreme droogte. In West-Afrika staan ​​steden onder water, gemeenschappen in de kreken staan ​​onder water, conflicten die jarenlang hebben gesudderd, nemen nu toe als gevolg van door het klimaat veroorzaakte ontheemding. Klimaatverandering belemmert de ontwikkeling van Afrika, in een context die al worstelt als gevolg van een onrechtvaardig mondiaal economisch systeem.

Even belangrijk is dat het Congobekken, bekend als de "longen van Afrika", meer koolstof opneemt dan de Amazone. Alleen de Republiek Congo absorbeert 1.5% van de COXNUMX-uitstoot in de wereld. Zes landen delen het regenwoud, zorgen voor voedselzekerheid en essentieel levensonderhoud voor inheemse en lokale bevolkingsgroepen en voor het in stand houden van bedreigde diersoorten. De toekomst van Afrika, evenals die van de wereld, hangt af van het behoud van de bossen in het Congobekken. De bossen in het Congobekken moeten worden behouden in het belang van de toekomst van niet alleen Afrika, maar de wereld in het algemeen. Om de klimaatverandering en het verlies aan biodiversiteit tegen te gaan, moeten we dit rijke en weelderige ecosysteem behouden, dat steeds meer wordt bedreigd door ontbossing, aantasting van het milieu en toenemende gevolgen van klimaatverandering. 

In deze dagen begeven wereldleiders zich naar Afrika om de 27e Conferentie van de Partijen bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering bij te wonen - ook wel bekend als COP27. Alle mensen van God, waar ook ter wereld, moeten het er zeker mee eens zijn dat deze conferentie voor Afrika moet zorgen. Het lijdt geen twijfel dat de EU en meer in het algemeen het Noorden in dit opzicht een grote verantwoordelijkheid draagt ​​als een van de belangrijkste veroorzakers van de klimaatcrisis en dat zij een eerlijk aandeel moeten leveren om deze aan te pakken. Vooruitstrevende EU-lidstaten zouden dit moment moeten gebruiken om hun klimaatactie op te voeren en kwetsbare landen te steunen door tegen 2030 het hoogste ambitieniveau voor de EU na te streven. schade, en het ondersteunen van landen in het Zuiden om rechtvaardige ontwikkelingsniveaus binnen planetaire grenzen te bereiken. We weten dat de meest veelbelovende oplossingen de belangrijkste principes van de katholieke sociale leer zullen weerspiegelen, zoals het algemeen welzijn, sociale rechtvaardigheid tussen generaties, zorg voor ons gemeenschappelijk huis en de voorkeursoptie voor de armen. De oplossingen voor deze crisis mogen niet doorgaan met de 'business-as-usual'-benadering die in de eerste plaats verantwoordelijk is voor het creëren van het probleem, en zal alleen rijke landen en individuen verrijken ten koste van de armen in de wereld.

En toch, ondanks deze zekerheden, kan het nog steeds een uitdaging zijn om de precieze routes voor verandering te begrijpen. In de nieuwste encycliek Fratelli Tutti stelde paus Franciscus dialoog en ontmoeting voor als middel om een ​​rechtvaardiger wereld op te bouwen (n°199,203). Dit was de inspiratie voor de Afrikaanse klimaatdialogen – een reeks gesprekken georganiseerd door actoren van de katholieke kerk en het maatschappelijk middenveld in Afrika om te discussiëren, van elkaar te leren en de belangrijkste beleidsprioriteiten vast te stellen in de aanloop naar de COP27 in Egypte. Bij deze dialogen waren vertegenwoordigers van de gemeenschap en het maatschappelijk middenveld betrokken met actuele ervaringen met klimaatverandering, onderzoekers en professionele pleitbezorgers met beleidsexpertise, functionarissen van alle overheidsniveaus en leiders in de katholieke kerk die de dringende ethische vragen van klimaatverandering konden formuleren in termen van het handelen van God en de eisen van gerechtigheid.

Op 17 oktober lanceerde ik met trots een communique van het proces van de Afrikaanse klimaatdialogen, samen met leiders van jeugdbewegingen, ngo's en regeringen die Afrika vertegenwoordigen op COP27. Dit document dient als een routekaart voor actie op COP27 over de belangrijkste onderwerpen van passende oplossingen, klimaatfinanciering, migratie en ontheemding, voedselsystemen en verlies en schade. Het stelt eisen aan de conferentie, geïnformeerd door beoefenaars, gemeenschappen en experts in het licht van theologische reflectie op de heilige geschriften. Ik zal naar Sharm El Sheikh reizen om deze roep om actie naar de onderhandelingstafel te brengen en om te laten zien dat de Kerk in Afrika opkomt voor gemeenschappen die al lijden onder de klimaatverandering op mijn continent.

Klimaatverandering is een morele schande. Het is een tragisch en treffend voorbeeld van structurele zonde (Johannes Paulus II, Solicitudo rei socialis, nr. 36), gefaciliteerd door harteloze onverschilligheid en zelfzuchtige hebzucht. De klimaatcrisis leidt tot de vernietiging van onze planeet, de verwoesting van het leven van de armen en het nadeel van toekomstige generaties. Wij kerkleiders en maatschappelijke organisaties in Afrika en daarbuiten eisen van EU-besluitvormers, wereldleiders en bedrijfsleiders om gehoor te geven aan dit belangrijke communiqué, en daarbij gehoor te geven aan de kreet van de armen en de kreet van de aarde.

Persconferentie: 'lancering van de Africa Climate Dialogues Communique.

Meer informatie over de Afrikaanse klimaatdialogen en een kopie van het communiqué zijn beschikbaar hier..

Extra lezen: Geen klimaatrechtvaardigheid zonder landrechtvaardigheid, verklaring van de Justice, Peace and Development Commission van SECAM (FR).


Foto credit: Oxfam Oost-Afrika.

Gesponsorde inhoud gefinancierd door de Europese Unie. De inhoud ervan weerspiegelt niet noodzakelijk het standpunt of de mening van de Europese Unie.

Deel deze inhoud op sociale media