Israël / Palestina: The March of Return - CIDSE
© Gerry Lee

Israel / Palestina: The March of Return

© Gerry Lee

Gerry Lee, directeur van het Maryknoll Office for Global Concerns, trad in april toe tot een delegatie van vertegenwoordigers van katholieke belangenorganisaties naar Israël en het bezette Palestijnse grondgebied.

 

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op de website van Maryknoll hier.. Maryknoll is een van de leden van CIDSE in de VS.

Elke vrijdag sinds 30 hebben duizenden Palestijnen zich verzameld in geweldloze demonstraties in Gaza nabij het hek met Israël om te protesteren tegen de humanitaire crisis veroorzaakt door de Israëlische blokkade van tien jaar en eerdere stakingen in Gaza. Het protest, dat "De Mars van Terugkeer" wordt genoemd, onderstreept het lot van het 70-percentage van de Gaza-bevolking die vluchteling is, en hun recht om terug te keren naar hun dorpen waaruit ze tientallen jaren geleden zijn verdreven.

Volgens een 2017-rapport van juli van de Verenigde Naties is het werkloosheidspercentage van Gaza 41 procent, is 96 procent van het water niet drinkbaar en hebben Gazanen elke dag slechts ongeveer drie uur stroom. Het 2017-rapport concludeerde dat de voorspelling van de VN in een soortgelijk rapport in 2012 dat Gaza op schema ligt om 'onleefbaar' te worden door 2020 niet alleen geldt, maar dat de verslechtering van de levensomstandigheden voor de twee miljoen inwoners van Gaza is versneld. "Het leven voor de gemiddelde Palestijn in Gaza wordt steeds ellendiger", aldus het rapport.

In kampen nabij het grenshek hebben veel van de demonstranten hun tenten genoemd naar de dorpen die hun families hebben achtergelaten. In deze tenten kunnen gezinnen anderen uit hun dorp ontmoeten, sommigen voor het eerst, om een ​​maaltijd te delen en traditionele liedjes te zingen. Buren en lokale liefdadigheidsinstellingen zorgen voor voedsel om te delen; kinderen spelen op een speelplaats; vrouwen in traditionele kleding dansen buiten de tenten en straattheatergroepen treden op.

Er is een feestelijk, feestelijk gevoel in de kampen, in tegenstelling tot de confrontatie op een kwart mijl afstand bij het grenshek met Israël. Terwijl aanvankelijk de demonstraties bij het hek geweldloos waren, zijn de demonstranten sinds de eerste vrijdagdemonstratie toen 16-mensen werden gedood en honderden gewond door sluipschutters van de Israelische Defensietroepen, wanhopiger geworden. Jeugd roept "We willen terug" naar Israëlische soldaten die stenen over het hek gooien en de soldaten reageren met traangas en soms levend vuur. Op punten hebben de jongeren geprobeerd het hek neer te halen en vliegers met Molotov-cocktails over de grens gestuurd.

In de eerste maand van de demonstraties zijn 46 Palestijnen vermoord, waaronder verschillende kinderen, en honderden zijn zwaargewond geraakt door levend vuur van het Israëlische leger. Met andere Amerikaanse kerken en advocatenkantoren heeft het Maryknoll Office for Global Concerns dit gebruik van dodelijk geweld tegen ongewapende demonstranten die geen bedreiging vormen voor zwaar bewapende soldaten, aan de kaak gesteld.

Een delegatie van 11-vertegenwoordigers van katholieke organisaties in België, Wales, het VK, Ierland, Frankrijk, Duitsland, Slowakije en de VS brachten 24-uren door in Gaza, waar ze projecten voor katholieke hulpdiensten bezochten en personeel ontmoetten van het VN-vluchtelingenagentschap ( UNRWA) en lokale mensenrechtengroepen, evenals inwoners van de stad. Gesponsord door CIDSE, een overkoepelende organisatie voor katholieke sociale rechtbanken in Europa en Noord-Amerika, gevestigd in Brussel, hoorde de groep rechtstreeks van een katholieke pastoor, arbeiders en jongeren over de wanhoop die de protesten drijft.

De werkloosheid onder jongeren is volgens het Al Mezan Center for Human Rights maar liefst 64 procent, gevestigd in het Palestijnse vluchtelingenkamp Jabalia in Gaza. Zelfs afgestudeerden kunnen vaak geen werk vinden. Zonder baan, niet in staat om Gaza te verlaten en geen levensvatbare toekomst, zei een student tegen de delegatie: “We hebben niets om voor te leven. Wie wil hier blijven? Niemand. Je moet vernedering accepteren en zwijgen. '

Met elke dag een paar uur elektriciteit en vrijwel geen drinkwater, is meer dan 40 procent van de inwoners van Gaza voedselonzeker en is 85 procent afhankelijk van de VN of internationale donaties voor hulp. Dit is een economie in verval. We spraken met vissers die geen geld konden verdienen omdat Israël hun boten heeft beperkt tot minder dan 3 zeemijlen van de kust en boeren die hun producten niet in Israël kunnen verkopen.

De blokkade van Gaza beïnvloedt al het leven hier - en ook de dood. Het Al Mezan Center for Human Rights meldt dat tientallen inwoners die behandeling voor kanker nodig hadden, Gaza door Israëlische autoriteiten niet mochten verlaten. Sommigen zijn gestorven in afwachting van een vergunning.

"Voor mij is het een wonder in Gaza dat we nog steeds leven", vertelde een vrouw aan de delegatie. "Dit is de slechtste tijd in onze geschiedenis."

De maart van de terugkeer is gepland om te worden afgesloten met een massale demonstratie bij de grensafrastering op mei 15, de dag na de Israëlische Onafhankelijkheidsdag, bij de Palestijnen bekend als Nakba ("catastrofe") dag. §

Deel deze inhoud op sociale media