GEZAMENLIJKE VERKLARING VAN CIDSE OVER DE GELEGENHEID VAN DE UN-KLIMAATACTIESUMMIT 2019

Dit is een klimaat noodgeval. Dit is een sociale crisis. Dit is een milieuramp. We hebben het te lang uitstellen, terwijl de kwetsbaren lijden en onze planeet letterlijk voor onze ogen brandt. Zoals veel openbare ambten, paus Franciscus gedeclareerd een klimaatsituatie op 14 juni. Honderdduizenden jongeren en volwassenen zullen zich verenigen om te staken op 20 september, voor de VN-klimaattop in New York en de rest van de wereld. Ze verdienen een antwoord en een reactie op hun oproepen. Huidige nationaal bepaalde bijdragen (NDC's) nauwelijks vertegenwoordigen een derde van de emissiereductie die nodig is om de opwarming te beperken tot 1.5 ° C en in plaats daarvan een opwarming van meer dan 3.5 ° C mogelijk te maken. Leiders moeten acht slaan op de titel van de top, Klimaatactie, en hun morele plicht vervullen.

Er is geen gebrek aan ideeën - rechtvaardig, duurzaam en goed onderzocht - voor regeringen om een ecologische transitie te implementeren. Gemeenschappen, sociale bewegingen en maatschappelijke organisaties hebben een schat aan expertise in innovatieve modellen van voedsel- en energieproductie waarvan bewezen is dat ze op schaal werken, zoals agro-ecologie en democratische systemen voor hernieuwbare energie. Oplossingen op basis van de natuur - slechts een van de negen thema's van de VN-klimaattop - kunnen aanzienlijk bijdragen om binnen de 1.5 ° C stijging van de gemiddelde mondiale temperatuur te blijven door emissies als gevolg van ontbossing, bosdegradatie en verliezen van wetland-ecosystemen te vermijden, gedegradeerd land en schaalvergroting te herstellen up agro-ecologische voedselsystemen. Er is geen reden om toevlucht te nemen tot speculatieve, potentieel catastrofale experimenten met geo-engineering. En we maken ons ernstig zorgen over andere valse 'oplossingen', zoals klimaatslimme landbouw, grootschalige bio-energie (zoals BECCS[1]), hydrofuel, agrofuels, kolen en kernenergie.

De urgentie om klimaatverandering aan te pakken komt steeds meer naar voren in zowel wetenschappelijke als op geloof gebaseerde verhalen. Een paar jaar na de publicatie van de Encycliek Laudato Si ', Paus Franciscus heeft een speciale vergadering van bisschoppen bijeengeroepen van 6-27 oktober in Rome (Synode van bisschoppen voor de Pan-Amazon). De synode wil bepalen hoe de kerk kan reageren op onrecht en extractivisme in het Pan-Amazonegebied dat klimaatverandering voedt. De kerk definieert hoe bij te dragen aan de bescherming van de Amazone - een belangrijke bron van oplossingen op basis van de natuur - en de inheemse gemeenschappen die strategieën voor herstel en instandhouding implementeren. Inheemse gemeenschappen zijn principiële verdedigers in de frontlinie van de vernietiging van ecosystemen. Bovendien zijn deze, net als andere gemeenschappen die het meest kwetsbaar zijn voor de gevolgen van klimaatverandering, het minst verantwoordelijk voor de uitstoot van broeikasgassen die ons in deze positie van menselijke en ecologische ineenstorting brengen.

Een recente studies heeft geschat dat 75% van de inspanningen die nodig zijn om aan de Overeenkomst van Parijs te voldoen afkomstig moet zijn van overheidsmaatregelen en 25% van individuele initiatieven. Individuele burgers en gemeenschappen spelen een cruciale rol, maar hun inspanningen zullen grotendeels ondoeltreffend zijn zonder een systemische verandering die wordt ondersteund door transformationeel beleid.

Europese en alle andere regeringen moeten hun ambitie snel verhogen en hun NDC's herzien om de wereldwijde temperatuurstijgingen te beperken tot 1.5 ° C. Dit moet een afspiegeling zijn van hun historische verantwoordelijkheden en in overeenstemming zijn met het beginsel van gemeenschappelijke maar gedifferentieerde verantwoordelijkheden. De nieuwe EU 2030-klimaatdoelstelling, voorgesteld door de gekozen voorzitter van de Commissie Ursula von der Leyen voor het verminderen van de uitstoot met 55% is niet voldoende. Emissies moeten worden teruggebracht tot minimaal 65% om op het 1.5 ° C-pad te blijven.

Het is niet genoeg om een top te organiseren en eraan deel te nemen, een aantal oproepen te doen en de noodsituatie te herkennen terwijl je er weinig aan doet. Echte inzet wordt aangetoond door beleidsdoelen, financiën en implementatie gemeten in verminderde emissies. Echte integriteit wordt aangetoond door de samenhang van het implementatiebeleid met sociale rechtvaardigheid, wat een basisvereiste is om de Agenda 2030 te bereiken. Het op schaal brengen van de modellen en oplossingen die door het maatschappelijk middenveld worden voorgesteld in het beleid op nationaal niveau, zou de status quo van het bedrijfsleven zoals gewoonlijk betwisten, maar dit is wat er moet gebeuren. De wetenschappelijke waarschuwingen houden niet op. De morele plicht om te handelen is ongekend.

Lijst van ondertekenaars:

Christine Allen, directeur van CAFOD / Engeland en Wales
Anja Appel, directeur van KOO / Oostenrijk
Caoimhe de Barra, directeur van Trócaire / Ierland
Gianni Del Bufalo, directeur van FOCSIV / Italië
Marian Caucik, directeur van eRko / Slowakije
Manuèle Derolez, directeur van CCFD-Terre Solidaire / Frankrijk
Alistair Dutton, directeur van SCIAF / Schotland
Axelle Fischer, directeur van Entraide et Fraternité / België
Josianne Gauthier, secretaris-generaal van CIDSE
Patrick Godar, directeur van Partage.Lu/Luxembourg
Susan Gunn, directeur van Maryknoll Office for Global Concerns / USA
Lieve Herijgers, directeur van Broederlijk Delen / België en voorzitter van CIDSE
Peter van Hoof, directeur van Vastenactie / Nederland
Serge Langlois, directeur Development & Peace / Canada
Jorge Libano Monteiro, directeur van FEC / Portugal
Bernd Nilles, directeur van Fastenopfer / Zwitserland
Clara Pardo Gil, president van Manos Unidas / Spanje
Pirmin Spiegel, directeur van Misereor / Duitsland
Kees Zevenbergen, directeur van Cordaid / Nederland
Bisschop Abune Tesfaselassie Medhin, CIDSE kerkelijke assistent, bisschop van Adigrat Eparchy / Ethiopië