CIDSE-president Chris Bain blog over de verkiezing van paus Franciscus: "The God of Surprises"

Op de daken rond het Sint-Pietersplein bouwden 's werelds televisiemedia geïmproviseerde studio's met krachtige cameralenzen die op een eenvoudige roodkoperen schoorsteenstapel waren bevestigd. Op het plein zelf ging ik bij katholieken van over de hele wereld chatten en vrienden maken, koffie en pizza en parasols delen. Tweemaal keken we vooruit, alleen om zwarte rook uit de schoorsteen te zien wervelen, een aanblik begroet met teleurgestelde zuchten van zowel de pelgrims als de doorgewinterde Vaticaanse wachters.

Hoe kon iemand niet verstrikt raken in de hoop en opwinding van iedereen die in de Romeinse regen wacht? Wat een enorm voorrecht om daar te zijn. Achter me hoorde ik een jonge zwarte Amerikaan in een hoodie door de telefoon schreeuwen, misschien tegen zijn moeder: "het is allemaal zo cool en geweldig". En het was: een buitengewone en unieke gebeurtenis, historisch en onheilspellend. Een bekende radiojournalist, zelf een katholiek, vertelde me: 'de media-industrie kan hier niet omheen; het is in tegenstelling tot al het andere nieuws dat ze behandelen; ze hebben geen idee wanneer de beslissing wordt genomen, of wat het zal zijn! ”

We kwamen 's avonds weer bijeen om het plein in te pakken. De spanning was overweldigend toen we 7 uur naderden. Naast mij wordt een vrouw uit Kroatië door de zwervende verslaggevers gevraagd om het luchtruim te vullen wie ze Paus wil worden. Ze weergalmde vele anderen: "Het doet er niet toe, de Geest is bij de kardinalen, zij zullen een heilige man kiezen, God zal bij hem zijn en wij zullen van hem houden." Ik voelde nu hetzelfde: ondanks het lezen van een bibliotheek van biografieën en commentaren, waarbij ik de toonaangevende kanshebbers toeschreef met vermoeide oude labels, wilde ik nu verrast worden door de Geest van God. De nieuwe paus zal beide maken veranderingen en be veranderde zichzelf.

De rook zag er eerst grijs uit en toen riep iemand: "Het is wit!" En dat was het. Opgewonden gejuich ging omhoog, mensen klapten, een koor begon te zingen, de klokken begonnen te schreeuwen: we hadden een paus! Ongeveer een uur later wachtten we om hem te ontmoeten, de helft van Rome leek zich op het plein te proppen. Ondertussen kwamen de camera's binnen op een klein balkon voor de basiliek. De experts bleven speculeren: de meesten waren ervan overtuigd dat het de Italiaanse kardinaal Scola was, gezien de snelheid van de beslissing van het conclaaf.

Toen de naam werd aangekondigd, was ik niet de enige die verrast was. De Italianen in de menigte dachten nog steeds dat hij een van hen was, van een obscuur bisdom of dicastery, de nieuwskamers ondervroegen hun experts, van wie de meesten geen idee hadden. Paus Franciscus? Toen hoorden we: Argentijns, Buenos Aires, jezuïet, en sommige van zijn kenmerken begonnen door te dringen - zijn eenvoudige levensstijl, zijn sterke morele code, zijn roep om sociale rechtvaardigheid, zijn nederigheid.

Toen ik na de beslissing werd geïnterviewd door de media in de wereld en vroeg wat de prioriteit van het volgende pausdom zou moeten zijn, zei ik: stel de armen voorop, net zoals Christus; de realiteit begrijpen van velen die de basisbehoeften van het leven hebben ontkend; de velen leven in angst voor geweld; de velen die niets te zeggen hebben over de krachten die hun leven vormen.

Ik blijf hierbij. Paus Franciscus zal een wereld erven die nog nooit zo ongelijk is geweest, nooit meer verdeeld is, nooit meer ecologisch onhoudbaar is. Een wereld waar 870 miljoen mannen, vrouwen en kinderen elke nacht hongerig naar bed gaan en waar bijna een miljard geen toegang heeft tot schoon water. Een wereld van door de mens veroorzaakte klimaatverandering en het hebzuchtige plunderen van de schepping voor enkelen.

Door de kerk in de voorhoede te houden bij het aanpakken van deze enorme kwesties, zal de continuïteit tussen de pausen van cruciaal belang zijn. Paus Benedictus legde dat uit liefde - van God en naaste - vormt de kern van ons geloof. Ik hoop dat paus Franciscus degene zal zijn die dit goede nieuws levend aan de wereld zal brengen - in de geest van de heilige Franciscus Xaverius - en een nieuwe generatie zal inspireren. Ik geloof dat zijn duidelijke eenvoud en gevoel voor sociale rechtvaardigheid - in de geest van de heilige Franciscus van Assisi - de link zal leggen tussen wereldwijde armoede en zorg voor Gods schepping. Ik hoop en bid dat hij ons allemaal in de katholieke gemeenschap zal vragen om te getuigen van Gods liefde door ons geloof en de daden van ons dagelijks leven samen te brengen.

Oorspronkelijk gepubliceerd op de CAFOD-blog