Terwijl de tweede week van de VN-klimaatonderhandelingen in Lima begint, is op verschillende fronten vooruitgang geboekt in de richting van een concreet ontwerpvoorstel voor een potentieel akkoord dat volgend jaar in Parijs moet worden aangenomen. De EU is dit jaar aangekomen met een nieuw klimaatpakket voor de periode 2020 tot 2030, waardoor de VS en China de weg hebben kunnen volgen met hun eigen overeenkomsten. We hebben echter weinig proactiviteit van de EU-delegatie opgemerkt tijdens de onderhandelingen en enkele inconsistenties die niet in overeenstemming zijn met de wetenschap en een rechtvaardige wereldvisie.
Als op geloof gebaseerde organisaties geloven we dat wij als mensen de plicht hebben om zorg te dragen voor de schepping die ons door God is gegeven. De aartsbisschop Desmond Tutu verklaarde onlangs in de preek: “We krijgen nu een kans van God, maar we hebben een beperkte kans. We moeten snel handelen. "
Ondanks een officiële binnenlandse doelstelling van 80% tot 95% vermindering van de uitstoot van broeikasgassen tegen 2050, dringt de EU alleen aan op een doelstelling van 50% op mondiaal niveau tegen 2050, wat niet in overeenstemming is met het recente wetenschappelijke bewijs van de Intergouvernementele Panel over klimaatverandering (IPCC). De bevindingen van het IPCC zijn duidelijk: als we de opwarming van de aarde onder de rampzalige drempel van 1.5 ° C willen houden, hebben we met onze huidige koers dit doel in 2020 bereikt, in het meest waarschijnlijke scenario. Het dubbele discours van de EU over het terugdringen van broeikasgassen weerspiegelt niet het enorme gevaar voor huidige en toekomstige generaties over de hele wereld, vooral voor de armen in ontwikkelingslanden.
Diplomatie kost tijd, maar de klok tikt en onderhandelingen in Lima moeten concrete billijke elementen opleveren voor een nieuw verdrag. Wij zijn met name van mening dat de EU een mechanisme moet vaststellen waarmee alle landen hun klimaatinspanningen en -verplichtingen om de vijf jaar kunnen aangeven - in plaats van zich te houden aan de tien jaar die momenteel worden voorgesteld. Hoewel Polen zich tegen deze maatregel lijkt te verzetten, hebben Frankrijk, Duitsland en het VK de capaciteit om hun Midden- en Oost-Europese partners te overtuigen van het belang van een kortere tijdlijn van vijf jaar, die de nodige stimulansen zou bieden voor de financiële sectoren om te investeren in hernieuwbare energiebronnen energieën en energie-efficiëntie. Een tijdsbestek van vijf jaar zou het ook mogelijk maken de regelmatige updates van het IPCC en nieuwe wetenschappelijke bevindingen op te nemen in de lopende maatregelen inzake klimaatverandering.
Een tyfoon raakt de Filipijnen voor het derde jaar op rij tijdens deze jaarlijkse VN-klimaatbesprekingen en volgt dit jaar verschillende rampzalige overstromingen in Europa. Deze gebeurtenissen laten zien hoe een verandering van ons klimaatsysteem de frequentie en intensiteit van extreme gebeurtenissen verhoogt, onschuldige mensen doodt en veel kostbare materiële schade veroorzaakt. Om deze urgenties het hoofd te bieden, hebben we sterke financiële bijdragen nodig om het zuiden van de wereld te helpen bij het ontwikkelen van een koolstofarme economie, om zich aan te passen aan klimaatverandering en om verliezen en schadevergoedingen het hoofd te bieden. De EU, inclusief de Midden- en Oost-Europese landen, moeten stoppen met slepen en hun verantwoordelijkheid nemen door een duidelijke routekaart op te stellen om de 100 miljard per jaar beloofd in 2009 te leveren, door publiek geld aan te trekken en actief deel te nemen aan de ontwikkeling van innovatieve financiële bronnen. Voorspelbaarheid is de sleutel tot het opbouwen van vertrouwen tussen partijen bij de COP. Dit moet zo snel mogelijk worden gedaan via het Groene Klimaatfonds en we wachten wanhopig op een aantal landen, waaronder België, Oostenrijk, Griekenland, Portugal en Ierland, om hun eerlijke aandeel te beloven.
Zoals monseigneur Salvador Piñeiro, voorzitter van de Peruviaanse bisschoppenconferentie, vorige week tijdens een evenement op hoog niveau duidelijk maakte: “De achteruitgang van het milieu houdt rechtstreeks verband met armoede. Er kan geen ecologische rechtvaardigheid zijn als er onrechtvaardige sociale structuren zijn. "
EU-landen moeten zich inzetten voor de aanpak van klimaatverandering. Met Frankrijk om volgend jaar de VN-klimaatbesprekingen te organiseren, Duitsland nieuwe plannen goedkeurt om zijn 2020-doelstellingen te halen, en terwijl het VK duidelijk maakt dat het maatschappelijk middenveld het eens is met de noodzaak van dringende maatregelen, moet de EU zorgen voor de zorgen van elk individueel lid staten worden aangesproken en tot rust gebracht om de weg vrij te maken voor vooruitgang op internationaal niveau. Er staan te veel levens op het spel om blokkerende tactieken toe te staan de levering van dit meest dringende, ambitieuze en eerlijke wereldwijde akkoord over klimaatverandering te dwarsbomen.
Keer terug naar onze COP20 overzichtspagina
NL - De EU moet haar best doen tijdens de klimaattop in Lima