De agenda voor de tweede dag op de CVS stond dit jaar vol met brandende onderwerpen voor debat.
Coördinatie en koppelingen werden zowel op internationaal niveau (gericht op voedselzekerheid en voeding in het post-2015-kader) als op regionaal niveau (gericht op CAADP en NEPAD's inspanningen om voeding in de landbouw te mainstreamen) centraal gesteld 's ochtends. Een gemeenschappelijke en essentiële rode draad die niet alleen tijdens deze zittingen loopt, maar inderdaad alle thematische gebieden die tijdens de onderhandelingen van deze week in Rome moeten worden besproken, is - of zou moeten zijn - het recht op voedsel. Met de Vrijwillige richtlijnen ter ondersteuning van de geleidelijke verwezenlijking van het recht op voldoende voedsel in de context van nationale voedselzekerheiddocument viert zijn 10th verjaardag dit jaar, zal het maatschappelijk middenveld de regeringen uitdagen met een bijzonder relevante en indringende vraag bij CFS-41: hoe ver zijn we op weg gegaan om het recht te waarborgen voor alle mensen om in waardigheid te leven, vrij van honger, voedselonzekerheid en ondervoeding?
Helaas blijkt uit bewijs uit Rome dat het antwoord 'lang niet genoeg' is. Terwijl de onderhandelingen van deze week zich ontvouwen, worden de voortdurende pogingen van regeringen om rond te dansen - of zelfs volledig af te wijzen - een op rechten gebaseerde benadering in voedselzekerheid en voedingsbeleid een steeds groter wordende reden tot ongerustheid. Zoals beschreven in de mechanismen van het maatschappelijk middenveld Standpuntbepaling, pogingen van beleidsmakers om het recht op voedsel te verzwakken zijn in angstaanjagend overvloedige voorraad in Rome: met het besluitvormingsproces over dit onderwerp is de afgelopen maanden een steeds meer gesloten deur gebleken, en dankzij regeringen herhaalde pogingen naar beneden, of in het slechtste geval allemaal samen het recht op voedseltaal in mondiale beleidsdocumenten achterwege laten, gaan besluitvormers in tegen de kern van het CVS zelf.
Het bevorderen van de geleidelijke verwezenlijking van het recht op voldoende voedsel staat centraal in het mandaat van het CFS ... Het is een essentieel onderdeel van het CFS-hervormingsdocument, van de CFS-visieverklaring en van vele beslissingen sindsdien, waaronder de Wereldwijd strategisch kader en Tenure Guidelines on Land, Fisheries and Forest. Elke poging om het recht op voedsel te verzwakken is een poging om het CVS te verzwakken.
(Civil Society Mechanism)
Wat is er zo goed aan het recht op eten?
CIDSE is van mening dat een aanpak gericht op menselijke waardigheid ten aanzien van alle sectoren en beleidsmaatregelen centraal moet staan in onze inspanningen bij het ondersteunen van gemeenschappen en mensen wier toegang tot voedsel onzeker is. Het volgen van deze weg zal ons niet alleen helpen om de kern van de oorzaken van honger te bereiken, met name in het licht van het klimaat en financiële crises, maar zal er ook voor zorgen dat de stemmen van degenen die het meest getroffen zijn door armoede en voedselonzekerheid een actieve rol in de lopende discussies, waardoor ze de ruimte en de stimulerende omgeving krijgen die ze nodig hebben om hun eigen agents of change te worden.
Deze gevoelens klinken luid en duidelijk onder onze vrienden uit het maatschappelijk middenveld, die, voorafgaand aan hun lobbyinspanningen deze week in Rome, uitstekend grondwerk hebben neergelegd door de productie van twee tijdige rapporten:
- Richtlijnen voor tien jaar recht op voedsel: winst, zorgen en worstelingen (Right to Food and Nutrition Watch, oktober 2014) - bespreekt de belangrijkste beleidsprocessen en benadrukt de toenemende invloed van bedrijven in internationale voeding en voeding
- 10 jaar van het recht op voldoende voedselrichtlijnen: vooruitgang, obstakels en de weg vooruit (Synthesepaper van het maatschappelijk middenveld voor de 41st-sessie van de VN-commissie voor wereldvoedselzekerheid, oktober 2014)
Tijdens het lanceringsevenement van het rapport Right to Food and Nutrition Watch in Rome op 8th October waarschuwde Special Rapporeur to the Right to Food Dr. Hilal Elver: “Terwijl we de vooruitgang vieren die het afgelopen decennium is geboekt, is het belangrijk om in gedachten dat we nog harder moeten werken om het recht op voedsel te realiseren, zodat honger en ondervoeding de mensheid niet langer treft. "
Wat dan duidelijk is, is dat zowel regeringen als het maatschappelijk middenveld hun werk moeten doen als we het recht op voedsel werkelijkheid willen maken voor de miljoenen die momenteel worden geconfronteerd met de dagelijkse sleur van het proberen in waardigheid te leven, vrij van armoede en honger. Het is een scenario dat dringende, effectieve actie vereist van beleidsmakers, die het 'juiste' moeten doen door de 'rechten' weer in voedsel te stoppen.
Lees meer over de CFS41 hier.